เนื้อเพลง: เยาว์
ศิลปิน: K6Y Feat. Jonin, Pratyamic
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2564 / 2021
K6
ตอนเด็ก ๆ ไม่เคยคิดว่าวันนึงโลงจะประกบหน้า
ว่าวันนึงจะมีกฎเข้ามากำหนดค่า
และมันคงไม่มีที่ทำดีแล้วปรากฎว่า
ทั้งหมดคือทำฟรีไม่สดุดีแถมตลกมาก
ไม่มีมนุษย์ที่มักโลภในจักรวาลนี้
มันไม่มีเปอร์เซ็นคอรับชั่นในสมการ หรอก
คิดภาพเข้าใจว่าคนทั้งโลกคงจะเป็นประมาณ นี้
แต่ ประจักษ์กับตาว่ามันต่างกันบาน
ในความจริงทุกคนก็ต่างพยายาม
จะผ่านความทรมาน ออกจากบ่วงพันธนา
เพราะเรายังเด็กเลยไม่ค่อยจะห่วงยามชรา
เลยอยากทะยาน จนลืมว่า
บนจักรวาลมนุษย์เป็นหน่วยธรรมดา
บางคนอวดกัน บลา ๆ บวกกันคาตา
ไม่คิดว่าต้องมาปวดกระบาลกับคนหมวกทรงกะลา
Shit เหมือนมองคนจวกกันตามทาง
อยู่บนโลกที่ป่วยไปตามกาล
และก็ทำได้แค่สวดภาวนา
JONIN
อาจเพราะพวกเราทุกคนต่างก็มีปากท้อง
เราทะเยอทะยานให้มีทุกอย่างพร้อม
เราอดทนสู้กับงานแล้วก็อากาศร้อน
มองข้ามกิเลศตัณหาที่เข้ามาหว่านล้อม
เพราะกฏเหล็กของเวลาคือมันไม่อาจย้อน
ต่อให้เราจะบูชาด้วยการแหกปากร้อง
ชีวิตจริงมันไม่มีโค้ชที่คอยมาสั่งซ้อม
ไม่มีใครบอกว่าอนาคตมึงจะลำบากน้อง
อาจารย์ที่ดีที่สุดมันอาจเป็นเพียงประสบการณ์
มันจะบอกว่ามึงควรบู๊หรือมึงควรหลบมัน
เราต่างก็มีเหตุผลตัวเองที่เอามาถกกัน
จนบางทีเราก็กดกันเมื่อไหร่มันจะหมดวัน
บางทีเราหมดประโยชน์ไปพร้อมกับวันที่หมดตังค์
บางเวลาคความคิด มันก็เปลี่ยนเป็นโหมดดำ
วุ่นวายและวนเวียนปนกันไปจนหมดกรรม
เพื่อหยิบเอาความสำเร็จซักอย่างขึ้นมาเป็นบทนำ
PYM
มอง แสงสว่างที่ผ่านจากทางหน้าต่าง
ต้องเจออะไรตั้งหลายและหลากจนวันที่เราต้องจาก
ต้องผ่านเส้นทางที่มันช่างประหลาดไปจนถึงวันที่ห่าง
ต่างต้องเจอกับความลำบากไปจนไม่เหลือใครให้กราบ
เรียงความทรงจำให้มันเป็นฉาก
ที่เคยทำก็แค่หวังจะไม่เป็นบาป
ต่อให้ไฟเผากาย หรือว่าต้องเดียวดาย
กูแค่อยากพักใจให้มันเย็นก่อน
เหนื่อยล้าอันนี้พูดมาได้เต็มปาก
วนเวียนเป็นเหมือนควันที่อยู่เต็มปอด
กูลืมสิ่งที่หลอกแล้วเอาสิ่งที่รู้
เอามันออกไปสู้เหมือนมันเป็นดาบ
กูลิขิตชีวิตกูเป็นกาพย์กลอน
สุดทนแต่ข้างในยังไม่อยากพอ
แล้วทุกก้าวที่เดินถึงแม้มันอย่างร้อน
แต่ยังไงข้างในกูก็อยากลอง
จึงต้องโตขึ้นให้มากขึ้นไปกว่าเดิม
ตอนที่มองตัวกูเองออกมาจากจอ
แม้ต้องเจอกับปัญหาแต่ใจกูอย่างพร้อม
และถึงแม้ตัวกูเองคงไม่อาจรอ
คงไม่มีสิ่งใดหรอกที่ถาวร
วันเวลาผ่านไปก็ต้องจากจร
ขอให้ก้าวอย่างฉลาด ทิ้งอดีตที่ผ่าน
บอกตัวเองไอห่า อย่าประมาทพอ
สิ่งที่ทำเพื่อจุดหมายที่เราก็ต่างมอง
เป็นน้ำเสียงที่ตะโกนออกมาจากคอ
เป็นเหมือนงานประจำและบอกตัวเองให้ฟัง
เพราะว่าแสงตะวันมันก็คงไม่ต่างพร
ฉะนั้นมึงอย่ารอ