เนื้อเพลง: ลิ่วล้อ
ศิลปิน: อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง
อัลบั้ม: รักเธอไม่รู้จบ
แปลกแต่จริง รักเธอทำตัวไม่ถูก
อยากจะรู้ อยู่ในฐานะอะไร
เบอร์หนึ่งเบอร์สอง ฉันคงป่ายปีนไม่ไหว
จำต้องไป ไปจากเธอ เพราะใจไร้อันดับ
กว่าจะรู้ ว่าเราเป็นตัวเลือกหนึ่ง
ซึ่งไม่มี ความหมายให้เธอเลือกเลย
ไม่คาดไม่ฝัน เห็นเธอ เป็นคนเงียบเฉย
ไยละเลย เคยบอกเรา สัญญาว่ามั่นคง
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่หมุนตามเธออยู่นาน
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่ขานยามเธอเรียกมา
พอกันที กับความเกเร ใจไม่เป็นเบ้ใคร
เธอหลอกทำลาย มันเกินพิกัดทนแล้ว
ต่อแต่นี้ โชคดีที่ชิงหนีก่อน
ความเดือดร้อน หมดลงเมื่อเราตัดใจ
ไม่อยากจะรื้อ ฟื้นมัน ขุดกลบปิดไว้
เธอเหมือนตาย ตายจากไป แม้ใจไร้อันดับ
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่หมุนตามเธออยู่นาน
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่ขานยามเธอเรียกมา
พอกันที กับความเกเร ใจไม่เป็นเบ้ใคร
เธอหลอกทำลาย มันเกินพิกัดทนแล้ว
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่หมุนตามเธออยู่นาน
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่ขานยามเธอเรียกมา
พอกันที กับความเกเร ใจไม่เป็นเบ้ใคร
เธอหลอกทำลาย มันเกินพิกัดทนแล้ว
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่หมุนตามเธออยู่นาน
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่ขานยามเธอเรียกมา
พอกันที กับความเกเร ใจไม่เป็นเบ้ใคร
เธอหลอกทำลาย มันเกินพิกัดทนแล้ว
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่หมุนตามเธออยู่นาน
ยอม เป็นลิ่วล้อ ที่ขานยามเธอเรียกมา
พอกันที กับความเกเร ใจไม่เป็นเบ้ใคร
เธอหลอกทำลาย มันเกินพิกัดทนแล้ว