เนื้อเพลง: ข้าวต้องลม
ศิลปิน: เนม สุรพงศ์, กระต่าย พรรณนิภา
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2565 / 2022
ยืนเหม่อลอย กลางท้องทุ่งนา
ให้กาย ปะทะ สายลมอ่อนไหว
ลม ต้องใบข้าวไหว
พัดใจ ที่ช้ำ ให้ยิ่งเหน็บหนาว โอ้ย คิดฮอดเด้
ฝนแล้งลา ปวดร้าว
ก้าวสู่ ฤดูกาลเหมันต์
ฟ้าสีคราม เคลื่อนไหว ดั่งใจของคน
ที่เปลี่ยนไปทุกวัน โอ้ย คิดฮอดเด้
อ้ายคงลืมคำว่าให้คองถ่า คงลืมสัญญาสองเฮา
เฮ็ดได้เพียง คิดถึงคืนวันเก่า ๆ
ที่มื้อนี้มันเหลือเพลงความว่างเปล่า
เหลือเพียงซากความหลัง ร่องรอยฮักเฮา
และจมอยู่กับน้ำตา ที่ยังรินไหล
ในราตรีที่ฟ้า มืดมนไร้ดาว
ยืนโอบกอดเจ้าของ ท่ามกลางลมหนาว
หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ ละเมอบ่เซา
คร่ำครวญหาแต่เขา คนที่อยู่แสนไกล
มองดูหยาดน้ำค้างถืกแสงยามเช้า
เปรียบดั่งใจดวงนี้ที่ใกล้สลาย
คิดพ้อคำสัญญาขึ้นมาคราใด
แฮ่งคิดฮอดเจ้าหลาย
บัดนี้ เหลียวเบิ่งสายธารน้ำ ไหลไปดอกวั่ง ๆ
มาคือจั่ง ใจบักอ้าย ไหลกาย บ่ต้าวคืน
หมื่นคำวาจาเว้า สัญญาเฮาก่อนจากลา
ว่าบ่โดนดอกหล่า ยามปลาข่อน สิอวยทาง
หม่อมพระนางนาถน้อย คอยถ่า แทบบ้าป่วง
เจอคำลวงหลอกต้ม ยามหัวลมพัดต้อง
ฮวงเข่า ดอกต้องลม โอ้ย โอ่
เฮ็ดได้เพียง คิดถึงคืนวันเก่า ๆ
ที่มื้อนี้มันเหลือเพลงความว่างเปล่า
เหลือเพียงซากความหลัง ร่องรอยฮักเฮา
และจมอยู่กับน้ำตา ที่ยังรินไหล
ในราตรีที่ฟ้า มืดมนไร้ดาว
ยืนโอบกอดเจ้าของ ท่ามกลางลมหนาว
หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ ละเมอบ่เซา
คร่ำครวญหาแต่เขา คนที่อยู่แสนไกล
มองดูหยาดน้ำค้างถืกแสงยามเช้า
เปรียบดั่งใจดวงนี้ที่ใกล้สลาย
คิดพ้อคำสัญญาขึ้นมาคราใด
แฮ่งคิดฮอดเจ้าหลาย