เนื้อเพลง: แขวงสรัล
ศิลปิน: Saran
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2563 / 2020
พอดีไม่ชอบกัดไม่ชอบประทะหลังไมค์
กูไม่ต้องการจะเป็นที่หนึ่งหรือต้องชนะฉันท์ใด
บางทีอยากอยู่คนเดียว ไม่เป็นภาระหลังใคร
แค่อยากจะเขียนในสิ่งที่เกิด พร้อมเปิดคณะขวัญใจ
กูมีเรื่องราวที่ต้องแชร์ ยังมีพ่อแม่ที่ต้องแคร์
และกูก็เลือกจะสู้เสมอ ถึงแม้กูล้มจนน่องแดง
กูยังคงซ่อมแซม ใช้หัวสมองเหมือนหม้อแปลง
กูยังฝึกฝนในทุก ๆ วัน ขณะท้องฟ้ามันค่อนแรม
กูยังคงช่างแม่งให้กับเรื่องราวที่แสนระกำ
และกูก็รู้แม่งแสนระยำ ทำให้หัวใจเป็นแผลประจำ
มันคงจะไม่มีแผนอนันต์ แต่หัวสมองคงแขวนภวังค์
กูเลยมาเขียนหนังสือเล่มหนึ่งหน้าปกมีชื่อว่า แขวงสรัล
ขณะที่แสงตะวัน กำลังจะซาและลาลับ
หัวใจที่อาภัพ มันส่งเสียงว่าต้องการพัก
ไม่อยากพบโลกภายนอก ไม่อยากจะพบกับมารยักษ์
นี่หรือโชคชะตาฉัน ทำไมต้องล้มต้องคลานวะ
ไม่อยากเป็นภาระ บางทีหัวใจแม่งปางตาย
ไม่อยากทำเหี้ยอะไร ไม่อยากไปแตะชิ้นงานใด
อยากอยู่ในบ้านเหลี่ยม ๆ ที่มีแต่แม่และตายาย
บั้นปลายชีวิตแม่งเหมือนกันหมด
ไม่ต่างจากนาฬิกาทราย
เพราะหมดเวลาก็ตายจาก
กูพูดได้ไม่ละอายปาก
เค้าว่าบางคนแม่งอันตราย
แต่ว่าความคิดแม่งอันตรายกว่า สัส
ชีวิตเหมือนติดที่ปลายดาบ
สุดท้ายกระดูกต้องกลายเป็นผง
และต้องถูกปล่อยละลายผ่าน น้ำ
เป็นธรรมดาของวัฏจักร
และคงไม่มีมนุษย์หน้าไหนที่ครั้นจะผ่าน
กี่ครั้งแล้วหล่ะ ความคิดไม่ตรงกับลักษณะ
ชาตะ มรณะ ขอเชิญญาติ ๆ รอรับกระดาษ
กูว่าพวกมึงควรตาสว่าง ซะนะไอ้เหี้ย