เนื้อเพลง นับถอยหลัง (Countdown) – Bomb at Track

<p><strong>เนื้อเพลง&colon; นับถอยหลัง &lpar;Countdown&rpar;<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <strong>Bomb at Track<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <strong>Bomb The System<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;<&excl;--more--><&sol;p>&NewLine;<p>เบื่อที่จะตามใคร<br &sol;>&NewLine;มีแต่คนบอกให้กูตามใจ<br &sol;>&NewLine;ไอ้คนนั้นบอกอีกทา<br &sol;>&NewLine;งและคนนี้บอกอีกทาง<br &sol;>&NewLine;แล้วมาบอกให้กูตามไป<br &sol;>&NewLine;จะให้เดินตามใครคงไม่ได้หรอก<br &sol;>&NewLine;กูมีทางที่จะไปแค่ไม่ได้บอก<br &sol;>&NewLine;แค่กำลังรอเวลาชีวิตมันนำพา<br &sol;>&NewLine;ไปพบเจอกับสิ่งที่เดายังไงก็ไม่ออก<&sol;p>&NewLine;<p>จะซื่อสัตย์กับตัวเองที่สุด<br &sol;>&NewLine;เพราะว่าเรานั่นแหละที่สำคัญที่สุด<br &sol;>&NewLine;ในทุกช่วงเวลาไม่ว่าทุกข์หรือสุข<br &sol;>&NewLine;ก็เป็นเรานี่แหละที่สำคัญที่สุด<&sol;p>&NewLine;<p>นับถอยหลังวันที่จะได้ไป<br &sol;>&NewLine;ไปทำตาม เสียงของหัวใจ<br &sol;>&NewLine;แล้วชีวิตมันต้องไม่คิดไกล<br &sol;>&NewLine;จำเอาไว้ ว่าเรานั้นสำคัญ<br &sol;>&NewLine;จนเกินจะทำตามใคร<&sol;p>&NewLine;<p>เราต่างมองโลกคนละแบบ<br &sol;>&NewLine;มองชีวิตมีความคิดคนละแถบ<br &sol;>&NewLine;มีภาระที่ต้องยกที่ต้องแบก<br &sol;>&NewLine;เอาชีวิตมาแซนด์วิชนี่แหละแปลก<&sol;p>&NewLine;<p>คงไม่นั่งอธิบาย<br &sol;>&NewLine;และไม่ต้องการรับฟังอภิปราย<br &sol;>&NewLine;กูจะปล่อยให้เข็มทิศทาย<br &sol;>&NewLine;รอวันที่ชีวิตมันค่อย ค่อย ส่งซิกไป<br &sol;>&NewLine;ไม่ต้องนั่งวิจัยอะไรมันดีกว่า<br &sol;>&NewLine;จะไม่ยอมเสียเวลาชีวิตที่มีค่า<br &sol;>&NewLine;จะบรรเลงบทเพลงชีวิตด้วยกีต้าร์<br &sol;>&NewLine;และต่อให้คนรอบกายจะรุมชี้หน้า<&sol;p>&NewLine;<p>จะซื่อสัตย์กับตัวเองที่สุด<br &sol;>&NewLine;เพราะว่าเรานั่นแหละที่สำคัญที่สุด<br &sol;>&NewLine;ในทุกช่วงเวลาไม่ว่าทุกข์หรือสุข<br &sol;>&NewLine;ก็เป็นเรานี่แหละที่สำคัญที่สุด<&sol;p>&NewLine;<p>เราต่างมองโลกคนละแบบ<br &sol;>&NewLine;มองชีวิตมีความคิดคนละแถบ<br &sol;>&NewLine;มีภาระที่ต้องยกที่ต้องแบก<br &sol;>&NewLine;เอาชีวิตมาแซนด์วิชนี่แหละแปลก<&sol;p>&NewLine;<p>เราต่างมองโลกคนละแบบ<br &sol;>&NewLine;มองชีวิตมีความคิดคนละแถบ<br &sol;>&NewLine;มีภาระที่ต้องยกที่ต้องแบก<br &sol;>&NewLine;เอาชีวิตมาแซนด์วิชนี่แหละแปลก<&sol;p>&NewLine;<p>อะไรที่มันกวนใจ<br &sol;>&NewLine;เอามันมาโยนไปไกล ไกล<br &sol;>&NewLine;ทิ้งเรื่องราว ไว้ชั่วคราว<br &sol;>&NewLine;ไม่ต้องไปเดินตามใคร<br &sol;>&NewLine;อะไรที่มันกวนใจ<br &sol;>&NewLine;เอามันมาโยนไปไกล ไกล<br &sol;>&NewLine;ทิ้งเรื่องราว ไว้ชั่วคราว<br &sol;>&NewLine;ไม่ต้องไปเดินตามใคร<br &sol;>&NewLine;อะไรที่มันกวนใจ<br &sol;>&NewLine;เอามันมาโยนไปไกล ไกล<&sol;p>&NewLine;<p>นับถอยหลังวันที่จะได้ไป<br &sol;>&NewLine;ไปทำตาม เสียงของหัวใจ<br &sol;>&NewLine;แล้วชีวิตมันต้องไม่คิดไกล<br &sol;>&NewLine;จำเอาไว้ ว่าเรานั้นสำคัญ<br &sol;>&NewLine;จนเกินจะทำตามใคร<&sol;p>&NewLine;<p>เราต่างมองโลกคนละแบบ<br &sol;>&NewLine;มองชีวิตมีความคิดคนละแถบ<br &sol;>&NewLine;มีภาระที่ต้องยกที่ต้องแบก<br &sol;>&NewLine;เอาชีวิตมาแซนด์วิชนี่แหละแปลก<&sol;p>&NewLine;<p>เราต่างมองโลกคนละแบบ<br &sol;>&NewLine;มองชีวิตมีความคิดคนละแถบ<br &sol;>&NewLine;มีภาระที่ต้องยกที่ต้องแบก<br &sol;>&NewLine;เอาชีวิตมาแซนด์วิชนี่แหละแปลก<&sol;p>&NewLine;