เนื้อเพลง กระจกกับนาฬิกา – ตาต้า สุภาพร

<p><strong>เนื้อเพลง&colon; กระจกกับนาฬิกา<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <strong>ตาต้า สุภาพร<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <strong>เพลงใหม่ 2565 &sol; 2022<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;<&excl;--more--><&sol;p>&NewLine;<p>ฮู้สึกเด้ออ้าย แค่บ่อยากเว้าให้เฮาผิดใจ<br &sol;>&NewLine;ว่าอ้ายลืมเขาบ่ได้ ว่าอ้ายนั้นยังฮักเขา<br &sol;>&NewLine;บ่คึดบ้ออ้าย ว่าเฮ็ดแบบนี้น้องสิเสียใจ<br &sol;>&NewLine;อ้ายอยากมีโลสองใบ คบซ้อนทั้งน้องกับเขา<&sol;p>&NewLine;<p>เจ็บหลายกว่าที่เป็นอยู่<br &sol;>&NewLine;กะคือฮู้ว่าอ้ายบ่ฮัก อ้ายบ่ฮักแต่บ่บอกกัน<br &sol;>&NewLine;เงียบกลบเกลื่อนกักขังให้ใจน้องทรมาน<br &sol;>&NewLine;จนใจมันฮ้างจนใจเน่า<&sol;p>&NewLine;<p>เขาคงเป็นกระจกที่อ้ายเซาพก<br &sol;>&NewLine;ที่อ้ายนั้นบ่ได้ใช้<br &sol;>&NewLine;แต่เอามาส่องยามได๋กะยังเห็นอ้าย<br &sol;>&NewLine;ยืนหนึ่งในใจของเขา<br &sol;>&NewLine;ต่างกันหลายกับน้อง<br &sol;>&NewLine;เป็นฮอดนาฬิกาใส่อยู่แขนเจ้า<br &sol;>&NewLine;ที่อ้ายเบิ่งอยู่ทุกแลงเช้า<br &sol;>&NewLine;แต่บ่อาจเฮ็ดให้อ้ายเห็นฮักเฮา<br &sol;>&NewLine;อยู่หม่องเก่าคือจั่งกระจกได้เลย<&sol;p>&NewLine;<p>เจ็บคักเด้อ้าย เหตุการณ์นี้ของลูกผู้หญิง<br &sol;>&NewLine;ที่ต้องฝืนรับความจริง กับการถูกอ้ายสวมเขา<&sol;p>&NewLine;<p>เจ็บหลายกว่าที่เป็นอยู่<br &sol;>&NewLine;กะคือฮู้ว่าอ้ายบ่ฮัก อ้ายบ่ฮักแต่บ่บอกกัน<br &sol;>&NewLine;เงียบกลบเกลื่อนกักขังให้ใจน้องทรมาน<br &sol;>&NewLine;จนใจมันฮ้างจนใจเน่า<&sol;p>&NewLine;<p>เขาคงเป็นกระจกที่อ้ายเซาพก<br &sol;>&NewLine;ที่อ้ายนั้นบ่ได้ใช้<br &sol;>&NewLine;แต่เอามาส่องยามได๋กะยังเห็นอ้าย<br &sol;>&NewLine;ยืนหนึ่งในใจของเขา<br &sol;>&NewLine;ต่างกันหลายกับน้อง<br &sol;>&NewLine;เป็นฮอดนาฬิกาใส่อยู่แขนเจ้า<br &sol;>&NewLine;ที่อ้ายเบิ่งอยู่ทุกแลงเช้า<br &sol;>&NewLine;แต่บ่อาจเฮ็ดให้อ้ายเห็นฮักเฮา<br &sol;>&NewLine;อยู่หม่องเก่าคือจั่งกระจกได้เลย<&sol;p>&NewLine;<p>เขาคงเป็นกระจกที่อ้ายเซาพก<br &sol;>&NewLine;ที่อ้ายนั้นบ่ได้ใช้<br &sol;>&NewLine;แต่เอามาส่องยามได๋กะยังเห็นอ้าย<br &sol;>&NewLine;ยืนหนึ่งในใจของเขา<br &sol;>&NewLine;ต่างกันหลายกับน้อง<br &sol;>&NewLine;เป็นฮอดนาฬิกาใส่อยู่แขนเจ้า<br &sol;>&NewLine;ที่อ้ายเบิ่งอยู่ทุกแลงเช้า<br &sol;>&NewLine;แต่บ่อาจเฮ็ดให้อ้ายเห็นฮักเฮา<br &sol;>&NewLine;อยู่หม่องเก่าคือจั่งกระจกได้เลย<&sol;p>&NewLine;<p>เป็นได้แค่นาฬิกา บ่อาจหยุดเวลา ให้อ้ายมาฮักได้<&sol;p>&NewLine;