เนื้อเพลง โจโฉ – Boy Imagine – Feat. Cha Harmo

<p><b>เนื้อเพลง&colon; โจโฉ<&sol;b><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <b>Boy Imagine Feat&period; Cha Harmo<&sol;b><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <b>เพลงใหม่ 2559 &sol; 2016<&sol;b><br &sol;>&NewLine;<a name&equals;'more'><&sol;a><br &sol;>&NewLine;ยามสนธยาลมพัดเอื่อย นกบินกลับคืนรัง<br &sol;>&NewLine;ภูผายังคง แม่น้ำยังผ่าน ไหล<br &sol;>&NewLine;คำนึงถึงคนรักที่จาก ป่านฉะนี้เจ้าจะเป็นไฉน<br &sol;>&NewLine;อักษรโครงกลอนบนซี่ไผ่ หวนให้จำ<&sol;p>&NewLine;<p>สมรภูมิยามที่เปลี่ยว ธงทัพปลิวไปกับลมที่มันไหว<br &sol;>&NewLine;ปลดอานม้าลงมากองสุมไฟไล่ เหลือบไร<&sol;p>&NewLine;<p>ข้ามันก็เป็นคนหนึ่ง ซึ่งแท้จริง ๆ ไม่ได้ต่างจากใครเขา<br &sol;>&NewLine;มีรัก มีครอบครัวให้ห่วงใย ไม่ต่างกัน<br &sol;>&NewLine;แต่ปณิธานอันยิ่งใหญ่ ความรู้สึกในใจจึงต้องเก็บซ่อนเอาไว้<br &sol;>&NewLine;เส้นทางของจอมคน ไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง<&sol;p>&NewLine;<p>หลอกลวงคนได้ทั้งแผ่นดิน เห็นตัวจริงตอนใกล้สิ้นใจ<br &sol;>&NewLine;ความรักที่มันมี มันก็มีอยู่อย่างนั้น ไม่อาจลวงผู้ใด<br &sol;>&NewLine;เพราะข้าเองก็เคยพลั้งพลาด ไปเสียทีเพราะสตรีงาม<br &sol;>&NewLine;ลุ่มหลงในความงามจนต้องแลกด้วยชีวิตบุตรชายคนโต<br &sol;>&NewLine;และถ้ากองทัพกลับถึงถิ่นแล้ว แม่เจ้าได้ยินว่าเจ้าสิ้นใจ<br &sol;>&NewLine;ที่ไปพลั้งในสงคราม หากว่าแม่เจ้าเอ่ยถาม พ่อจะตอบยังไง<&sol;p>&NewLine;<p>ข้ามันก็เป็นคนหนึ่ง ซึ่งแท้จริง ๆ ไม่ได้ต่างจากใครเขา<br &sol;>&NewLine;มีรัก มีครอบครัวให้ห่วงใย ไม่ต่างกัน<br &sol;>&NewLine;แต่ปณิธานอันยิ่งใหญ่ ความรู้สึกในใจจึงต้องเก็บซ่อนเอาไว้<br &sol;>&NewLine;เส้นทางของจอมคน ไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง<&sol;p>&NewLine;<p>เป็นตัวของตัวเอง ที่ได้ค้นหามาเนิ่นนาน<br &sol;>&NewLine;อุดมการณ์หรือปณิธานในการรวมแผ่นดิน<br &sol;>&NewLine;หรือตัวตนที่ยิ่งใหญ่ หรือเป็นจองทัพที่เกรียงไกร<br &sol;>&NewLine;แต่สุดท้ายก็ได้รู้ว่า ครอบครัวเป็นสิ่งเดียว<br &sol;>&NewLine;ที่ต้องการ ที่ข้าต้องการ<&sol;p>&NewLine;<p>เหมือนหยดน้ำรวมตัวเป็นฝนพรำ พร่างพรมลงสู่ท้องลำธาร<br &sol;>&NewLine;ยิ่งมันได้ไหลรวมตัวกัน ไปสู่ท้องทะเลกว้าง จึงหาตัวเองไม่พบ<br &sol;>&NewLine;ตัวเขาผ่านสงครามนานเหลือเกิน ค่อนชีวิต กรำศึกอยู่บนอานม้า<br &sol;>&NewLine;ความรักในครอบครัว ความผูกพัน ที่ผ่านมา น้อยเหลือเกิน<br &sol;>&NewLine;พวกเจ้าจง ขอให้เข้าใจ ถ้าพ่อต้องไปในวันนี้<br &sol;>&NewLine;ปณิธานใด ๆ อุดมการณ์ใด ๆ ไม่สำคัญ ขอแค่เพียง ให้เจ้ารักกัน<br &sol;>&NewLine;เจ้าคือพี่น้องกัน เพียงเท่านี้ เป็นหวังเพียงสิ่งเดียว<br &sol;>&NewLine;ปรารถนาเพียงสิ่งเดียว ที่พ่อมี<&sol;p>&NewLine;<p>เพราะพ่อเอง มันก็แค่คนหนึ่ง<br &sol;>&NewLine;ซึ่งแท้จริง ๆ ไม่ได้ต่างจากใครเขา<br &sol;>&NewLine;มีรัก มีครอบครัวให้ห่วงใย ไม่ต่างกัน<br &sol;>&NewLine;แต่เพราะอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่<br &sol;>&NewLine;ความรักในใจจริงจึงต้องเก็บซ่อนมันเอาไว้<br &sol;>&NewLine;เส้นทางของจอมพลไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง<&sol;p>&NewLine;<p>ที่เคยสูง รุ่งเรืองเพียงใด ข้าไม่เคยป่าวขาน<br &sol;>&NewLine;ที่เคยล้มลงสักเพียงไหน ไม่เคยละอาย<br &sol;>&NewLine;เพราะรุ่งเรืองหรือล่มสลาย กาลเวลามันก็ผ่านไป<br &sol;>&NewLine;พ่ายแพ้หรือชนะ ยิ่งใหญ่เพียงใด มันก็ผ่านไป<&sol;p>&NewLine;<p>จนความตายคล้ายเป็นแค่เพียง ย่ำค่ำในฤดูหนาว<br &sol;>&NewLine;ที่เงียบเย็น ปล่อยวาง และไร้กังวล<br &sol;>&NewLine;ดั่งค่ำคืนที่คล้ายว่ายาวนาน ดั่งค่ำคืนที่คล้ายว่ารวดเร็ว<br &sol;>&NewLine;แต่อย่างไร มันก็ได้พ้นกาล ผ่านไปแล้ว<&sol;p>&NewLine;<p>ค่ำคืนที่คล้ายมีความสุข ค่ำคืนที่คล้ายว่าทุกข์ระทม<br &sol;>&NewLine;ต่อย่างไร มันก็ได้พ้นกาล ผ่านไปแล้ว<br &sol;>&NewLine;ค่ำคืนที่รุ่งเรือง ค่ำคืนที่เคยร่วงโรย<br &sol;>&NewLine;แต่อย่างไร มันก็ได้พ้นกาล ผ่านไปแล้ว<&sol;p>&NewLine;<p>จนถึงเวลา กาลข้างหน้า ลูกและหลาน<br &sol;>&NewLine;จะกล่าวขานถึงเราอย่างไร<br &sol;>&NewLine;แต่จะอย่างไร มันก็จะพ้นกาล<br &sol;>&NewLine;แล้วผ่านไป เฉกเช่นกัน เฉกเช่นกัน<&sol;p>&NewLine;