เนื้อเพลง: องคุลีมาร
ศิลปิน: ไวพจน์ เพชรสุพรรณ
สิบนิ้วพนมก้มกราบวันทา
ลูกขอขมาลงกราบไหว้
ขอเล่าเรื่ององคุลีมาร
ตอนเป็นโจรฆ่าฟัน
คนทั้งหลาย
มีชื่อจริงว่าอหิงสกะ
เกิดในวรรณะ
พราหมณ์ผู้ยิ่งใหญ่
เป็นบุตรชายท่านปุโรหิต
กับมัณตานีมิ่งมิตร
ยอดพิศมัย
เรียนวิชาอยู่กับอาจารย์
ทิศาปาโมกข์นั้นผู้เกรียงไกร
มีเพื่อนสนิทรักกันมาก
อีกทั้งมารยายอดรักดั่งดวงใจ
รักเพื่อนฝูงและการศึกษา
เล่าเรียนวิชาเก่งกว่าผู้ใด
อยู่มาวันหนึ่งเกิดแรงริษยา
เพื่อนฝูงอิจฉาถูกใส่ร้าย
ว่าเออเออ อหิงสกะ
ไปนับถือพุทธะศาสนาใหม่
เมื่ออาจารย์ได้ฟังวาจา
โมโหโกรธาเป็นฟืนเป็นไฟ
จึงด่าว่าไอ้ศิษย์คิดล้างครู
ทรยศอดสู เลี้ยงไว้ไม่ได้
อหิงสกะ ไหว้ขอโทษ
เรื่องไม่จริงอย่าโกรธ
โปรดให้อภัย
อาจารย์แกล้ง
ทำเป็นหายโกรธ
แต่ว่าใจคิดคด
ล่ะจึงได้หาอุบาย
เสแสร้งแกล้งให้ ไปเป็นโจร
ฆ่าให้ได้พันคน แล้วจะยิ่งใหญ่
อหิงสกะ ทำตามคำสั่ง
แล้วออกเดินทางถึงจุดหมาย
เขาเรียกว่า
ทางเอ๊ยว่าสองแพร่ง
เป็นแหล่งแอบแฝง
ของโจรไพร
ใครผ่านไปมาเที่ยวได้ฆ่าฟัน
ด้วยความเมามันส์
เลือดท่วมกาย
แล้วยืนหัวเราะ ล่ะหนอว่าเริงร่า
ตัดนิ้วมนุษย์มา ห้อยคอไว้
นับได้เก้าร้อยเก้าสิบเก้าคน
จึงได้ร้องตะโกน
ใครจะเป็นคนสุดท้าย
แสนสงสารเอ๊ยว่ามารดา
เศร้าโศกโศกาตามหาลูกชาย
องค์สมเด็จ พระศาสดา
ท่านรู้เห็นว่า ความเป็นไป
ทรงมายืน อยู่ตรงหน้าพลัน
โจรไล่ตามไม่ทัน
ล่ะแทบวางวาย
จึงร้องเรียกไปให้หยุดก่อน
มีเสียงตอบย้อน มาคิดสงสัย
เราหยุดแล้วองคุลีมารเอ๋ย
แต่ว่าท่านไม่หยุดเลย
เพราะเหตุใด
พระองค์จึงได้ตรัส เทศนา
จนเกิดศรัทธาลงกราบไหว้
ขอบวชอยู่ในศาสนาพลัน
สำเร็จอรหันต์ ด้วยทันใด
อนุโมทนา เป็นมหากุศล
เออ เออ เอย
ว่าอนุโมทนา เป็นมหากุศล
ขอจบเรื่องโจร กลับใจ