เนื้อเพลง: กอดเสาเถียง
ศิลปิน: ปรีชา ปัดภัย
ฮะโอ ฮ่ะโอ ฮะโอ ฮ่ะโอ
ฮะโอ ฮ่ะโอ ฮะโอ ฮ่ะโอ
ฮะโอ ฮ่ะโอ ฮะโอ ฮ่ะโอ
ฮะโอ ฮ่ะโอ ฮะโอ ฮ่ะโอ
สิให้ไปยินดีอิหยังกำลังสิตายมึงฮู้บ่
บ่ได้สนมื้อสันวันดี ไผสิมีแฮงกะส่างเถาะ
บ่ไปเหยียบ
ตามระเบียบเสร็จเขาจนได้
ญาติผู้ใหญ่คือสิหน้าบานปานกระด้ง
กะฮักสิตายแต่สุดท้ายยังหลุดโค้ง
มันอยู่บ่ได้ อยากอายเขา โอ
น้ำตาตกลงโจก จักโบกมันจังสิพอ
พอสิฆ่าคนจั่งมึงให้ตายไปจากใจ
เคียดให้คักคักเบิดเหล้าจักว่าจักไห
กะยังบ่ไป ยังบ่ตายไปจากใจจักเทื่อ โอโอ้ย
มาเหมื่อยแท้เบื่อสิคิดฮอด
เฮ็ดได้แต่กอดเสาเถียง
แนมไปกองเฟียงได้เห็นแต่หน้าขาว ๆ
เมากะเมาพอตายยังเห็นแต่ภาพเก่า ๆ
กูคิดฮอดเขา โอโอ้ย
มันเจ็บพอปานสิใจขาด พัดไปกับสายลมส่า
ลิ่วหลุดไปคือว่าวที่เอาคืนบ่ได้
ห่ายเหล้าเข้าปากสะมั๊กจนน้ำตาไหล
ฮ้องเอิ้นใส่เสียง มาเด้อขวัญเอย โอ
น้ำตาตกลงโจก จักโบกมันจังสิพอ
พอสิฆ่าคนจั่งมึงให้ตายไปจากใจ
เคียดให้คักคักเบิดเหล้าจักว่าจักไห
กะยังบ่ไป ยังบ่ตายไปจากใจจักเทื่อ โอโอ้ย
มาเหมื่อยแท้เบื่อสิคิดฮอด
เฮ็ดได้แต่กอดเสาเถียง
แนมไปกองเฟียงได้เห็นแต่หน้าขาว ๆ
เมากะเมาพอตายยังเห็นแต่ภาพเก่า ๆ
กูคิดฮอดเขา โอโอ้ย
มันเจ็บพอปานสิใจขาด พัดไปกับสายลมส่า
ลิ่วหลุดไปคือว่าวที่เอาคืนบ่ได้
ห่ายเหล้าเข้าปากสะมั๊กจนน้ำตาไหล
ฮ้องเอิ้นใส่เสียง มาเด้อขวัญเอย โอ
มาเด้อขวัญเอย