เนื้อเพลง เริ่มที่… (Yourself) – Neversole

<p><b>เนื้อเพลง&colon; เริ่มที่&&num;8230&semi; &lpar;Yourself&rpar;<&sol;b><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <b>Neversole<&sol;b><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <b>เพลงใหม่ 2559 &sol; 2016<&sol;b><br &sol;>&NewLine;<a name&equals;'more'><&sol;a><br &sol;>&NewLine;แล้วตอนที่เดินคนเดียวมันมีใครบ้างที่ไม่สับสน<br &sol;>&NewLine;เมื่อคืนที่ฟ้ามันเปล่ามันเปลี่ยวมันมีใครบ้างที่หลับลง<br &sol;>&NewLine;ชื่อเสียงเงินทอง มันจะมีอะไรที่ยืนยง &lpar;ที่ยืนยง&rpar;<br &sol;>&NewLine;มันก็วก มันก็วน มันก็วน วน ๆ ๆ ๆ อยู่ในกรง<&sol;p>&NewLine;<p>บางวันแม่งก็เหมือนจะดี<br &sol;>&NewLine;ลืมตามาได้สักพัก ไม่ดี๊ ไม่ดี ไม่ดีแหละ<br &sol;>&NewLine;ทำยังไงดี มันน่ารำคาญสะดุดสะดิก<br &sol;>&NewLine;สะดุดชีวิตที่กูเคยเล่นกระตุกกระติก<br &sol;>&NewLine;ทำให้ปากกาไม่คู่ลิขวิด ยังงันเด้ะ<&sol;p>&NewLine;<p>กูไม่แคร์ Sunshine still in all night<br &sol;>&NewLine;&lpar;all right all right&rpar;<br &sol;>&NewLine;กูไม่แคร์ Sunshine still in all night<br &sol;>&NewLine;&lpar;all right all right&rpar;<&sol;p>&NewLine;<p>ตอนกูจัดเรียงไรม์ ตัวหนังสือเคียงความ<br &sol;>&NewLine;ตอนที่เพลงกูเปิดให้โยกรบกวนมึงช่วยเอียงตาม<br &sol;>&NewLine;แต่ก็ไม่ต้องฟังถึงขั้นต้องอาเจียน<br &sol;>&NewLine;เพราะสิ่งที่มีควรพากเพียร<br &sol;>&NewLine;คือนั่งเรียนแล้วก็ควรจะเขียนตาม<&sol;p>&NewLine;<p>กูนับ 4 3 ก่อนจะหมดเหลือ 21<br &sol;>&NewLine;เหลือแรงไว้ทำงาน ก่อนจะหลับไป 2 ตื่น<br &sol;>&NewLine;บางช่วงที่ไม่สบาย ปล่อยให้มันเป็นแค่อาการ<br &sol;>&NewLine;มึงจะไม่ยิ้มหลังจากที่หาย ถ้ามึงไม่ได้พยายาม<&sol;p>&NewLine;<p>ต่อให้มึงเปลี่ยนทั้งโลก มันก็ไม่เกิดอะไร<br &sol;>&NewLine;ถ้ามึงไม่เริ่มที่ตัวเอง<br &sol;>&NewLine;หรือแม้แต่หมามันก็ยังไม่สนใจ<br &sol;>&NewLine;ตั้งคำถาม กูให้มึงย้อนไปนึก ไปค้อน<br &sol;>&NewLine;ให้ภาพมันซับ มันซ้อน ให้อินกับภาพสะท้อน<br &sol;>&NewLine;อีกที อีกที อีกทีเด๊ะ<&sol;p>&NewLine;<p>ต่อให้มึงเปลี่ยนทั้งโลก มันก็ไม่เกิดอะไร<br &sol;>&NewLine;ถ้ามึงไม่เริ่มที่ตัวเอง<br &sol;>&NewLine;หรือแม้แต่หมามันก็ยังไม่สนใจ<br &sol;>&NewLine;ตั้งคำถาม กูให้มึงย้อนไปนึก ไปค้อน<br &sol;>&NewLine;ให้ภาพมันซับ มันซ้อน ให้อินกับภาพสะท้อน<br &sol;>&NewLine;อีกที อีกที อีกทีเด๊ะ<&sol;p>&NewLine;<p>มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<br &sol;>&NewLine;มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<br &sol;>&NewLine;มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<br &sol;>&NewLine;มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<&sol;p>&NewLine;<p>เดินมันก็ยังสะดุด ไปก็ยังไม่สุด<br &sol;>&NewLine;ไฟก็ยังไม่จุด ความที่กูคิด มันก็ยังไม่ผุด<br &sol;>&NewLine;สติที่กูไฮ มันก็ยังไม่หลุดเลย<br &sol;>&NewLine;มา มา จุดมาอีกชุดเลย<br &sol;>&NewLine;อะไรที่กูต้องเจอ มึงก็เรียงกันมาให้สุดเลย<&sol;p>&NewLine;<p>นึกภาพ แล้วก็ธรรมดามันจะมีใครบ้างที่สนใจ<br &sol;>&NewLine;เรื่องที่มันบัดซบมันก็มีให้เห็ฯทุกแห่งทุกหนไป<br &sol;>&NewLine;อยากจะอยู่ในที่เป็นสุข แต่บางคนต้องทุกข์ต้องทนไป<br &sol;>&NewLine;ในเมื่อคนไม่ใช่เหล็กที่จะต้องมา ยืนทนน้ำหรือทนไฟ<&sol;p>&NewLine;<p>เกิด Aftershock จากการทำงาน ที่เหนือแผน<br &sol;>&NewLine;ร่างกายมึงไม่สู้ มึงก็แพ้ทั้งที่มือยังเหลือแขน<br &sol;>&NewLine;ความฝันจะหมดเหลือศูนย์แต่บอกว่าเหลือแสน<br &sol;>&NewLine;จะไปโกรธ จะโทษทำไม<br &sol;>&NewLine;ก็ถ้าเวลาช่วงชิงความฝันที่หวงแหน<&sol;p>&NewLine;<p>ต่อให้มึงเปลี่ยนทั้งโลก มันก็ไม่เกิดอะไร<br &sol;>&NewLine;ถ้ามึงไม่เริ่มที่ตัวเอง<br &sol;>&NewLine;หรือแม้แต่หมามันก็ยังไม่สนใจ<br &sol;>&NewLine;ตั้งคำถาม กูให้มึงย้อนไปนึก ไปค้อน<br &sol;>&NewLine;ให้ภาพมันซับ มันซ้อน ให้อินกับภาพสะท้อน<br &sol;>&NewLine;อีกที อีกที อีกทีเด๊ะ<&sol;p>&NewLine;<p>ต่อให้มึงเปลี่ยนทั้งโลก มันก็ไม่เกิดอะไร<br &sol;>&NewLine;ถ้ามึงไม่เริ่มที่ตัวเอง<br &sol;>&NewLine;หรือแม้แต่หมามันก็ยังไม่สนใจ<br &sol;>&NewLine;ตั้งคำถาม กูให้มึงย้อนไปนึก ไปค้อน<br &sol;>&NewLine;ให้ภาพมันซับ มันซ้อน ให้อินกับภาพสะท้อน<br &sol;>&NewLine;อีกที อีกที อีกทีเด๊ะ<&sol;p>&NewLine;<p>มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<br &sol;>&NewLine;มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<br &sol;>&NewLine;มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<br &sol;>&NewLine;มึงกลับไปดูอีกทีเด้ะ อีกทีเด้ะ<&sol;p>&NewLine;