เนื้อเพลง ระหว่างทาง – P$J, Zomboni, Darkface, Tool$

<p><b>เนื้อเพลง&colon; ระหว่างทาง<&sol;b><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <b>P&dollar;J&comma; Zomboni&comma; Darkface&comma; Tool&dollar;<&sol;b><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <b>เพลงใหม่ 2559 &sol; 2016<&sol;b><br &sol;>&NewLine;<a name&equals;'more'><&sol;a><br &sol;>&NewLine;กูอธิฐานขอพรแด่พระเจ้า<br &sol;>&NewLine;ขอให้วันรุ่งฉันยังมีหินและข้าว<br &sol;>&NewLine;1 เอาไว้ทำมา 2 เอาไว้หากิน<br &sol;>&NewLine;กูตะเกียกตะกายถึงแม้ข้างหน้ามันจะเป็นแค่ผาดิน<br &sol;>&NewLine;กูไม่ถือสาถ้ามึงจะถือรูปและยศศักดิ์<br &sol;>&NewLine;พวกมึงหยุดเดินแต่ว่ากูยังไม่ลบหลัก<br &sol;>&NewLine;ไม่เคยถกเถียงเพราะบทกวีมันเป็นแค่ความชอบ<br &sol;>&NewLine;กูทำในสิ่งที่ชอบที่มึงไม่ชอบจนกว่าจะครบศัพท์<br &sol;>&NewLine;ยึดมั่นให้ศาสดาเป็นตัวกูไม่ใช่ดินทราย<br &sol;>&NewLine;มีแค่มือไม้และดาบปืนที่จะอิงกาย<br &sol;>&NewLine;ยืนด้วยสองขาแต่ไม่ลืมที่จะชิงลาย<br &sol;>&NewLine;ก่อนฟ้าจะดับกูเสียบหูฟังก่อนจะตัวตาย<br &sol;>&NewLine;ให้ชื่อกูเป็นดั่งตัวแทน<br &sol;>&NewLine;ให้แผลที่พวกมึงสร้างแต่ไม่เคยเห็นแม่งสักแดง<br &sol;>&NewLine;ให้สิ่งที่สร้างกลายเป็นตัวเเพง<br &sol;>&NewLine;ถึงแม้ว่าตัวกูตายแต่วันสุดท้ายยังมีตัวแทน<&sol;p>&NewLine;<p>เฮ้ เกิดขึ้นมาแล้วฉันก็ตาย<br &sol;>&NewLine;ระหว่างทางนั้นฉันต้องหาความหมาย<br &sol;>&NewLine;ปลายทางตรงมันมันเป็นอย่างไร<br &sol;>&NewLine;มีใครช่วยตอบฉันที่ได้ไหม<br &sol;>&NewLine;ชีวิตนั้นอยู่บนเส้นเวลา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเกมส์จบก็ไม่ได้ลุกขึ้นมา<br &sol;>&NewLine;และความฝันอุดมการณ์ทุกอย่างนั้น<br &sol;>&NewLine;คือสิ่งที่ฝากเอาไว้จากฉันในวันที่เราต้องลา<&sol;p>&NewLine;<p>มีบางคนยังคงเชื่อแต่กูไม่เชื่อว่า<br &sol;>&NewLine;ช่วงชราภาพมึงจะอยู่กันพร้อมหน้า<br &sol;>&NewLine;มันต้องมีสักคนจะเร็วหรือช้าที่ต้องโดนพราก<br &sol;>&NewLine;กูเลยต้องไปให้สุดก่อนจะหยุดเป็นบรรพบุรุษของเครือญาติ<br &sol;>&NewLine;พวกมึงคงทราบในเงื่อนไขและความหมาย<br &sol;>&NewLine;ก่อนชื่อกูจะหายต้องเขียนแรปให้ลื่นไหล<br &sol;>&NewLine;กูต้องยืนไหวถึงแม้ว่าเลือดมันไหลโชก<br &sol;>&NewLine;วันไหนกูหายไปจากโลกแต่เพลงนี้มันยังเคลื่อนไหว<br &sol;>&NewLine;หลายคนยังสงสัยกูทำเพื่อใครกัน<br &sol;>&NewLine;มีคนไม่เข้าใจแต่ก็ไม่เป็นไรกูยังคงทำ<br &sol;>&NewLine;ร้อยเป็นคำดูถูกเก็บมาฟังแต่กูไม่จำ<br &sol;>&NewLine;เพราะสิ่งเดียวที่เป็นนิรันดร์ และนั่นคือเเรปที่กูประพันธ์ เว้ย<br &sol;>&NewLine;ช่างแม่งดิใครจะหาว่านอกคอก<br &sol;>&NewLine;เหตุผลมันแค่ง่าย ๆ คือพวกมึงไม่แต่กูแม่งชอบ<br &sol;>&NewLine;แยกเเยะซะบ้างอะไรควรจับอะไรไม่ควรต้อง<br &sol;>&NewLine;ใครจะพูดยังไงก็ช่างแต่กูยังรักในฮิป ฮอป<&sol;p>&NewLine;<p>เฮ้ เกิดขึ้นมาแล้วฉันก็ตาย<br &sol;>&NewLine;ระหว่างทางนั้นฉันต้องหาความหมาย<br &sol;>&NewLine;ปลายทางตรงมันมันเป็นอย่างไร<br &sol;>&NewLine;มีใครช่วยตอบฉันที่ได้ไหม<br &sol;>&NewLine;ชีวิตนั้นอยู่บนเส้นเวลา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเกมส์จบก็ไม่ได้ลุกขึ้นมา<br &sol;>&NewLine;และความฝันอุดมการณ์ทุกอย่างนั้น<br &sol;>&NewLine;คือสิ่งที่ฝากเอาไว้จากฉันในวันที่เราต้องลา<&sol;p>&NewLine;<p>เรามาจากความว่างต้องกลับสู่ความว่าง<br &sol;>&NewLine;ความตายจะว่าความตามเคาะประตูอยู่ที่ตามบ้าน<br &sol;>&NewLine;ไม่อาจต้านไม่อาจ&comma; ไม่อาจทาน<br &sol;>&NewLine;ผ่านกาลสังขาลมักพาลกาย โรยรา ไม่เหลือวิญญา<br &sol;>&NewLine;ท้ายสุดมนุษย์ต้องจากสิ่งที่ตัวหลงไหล<br &sol;>&NewLine;ไม่มีใครยืน ยงยันอสงไขย<br &sol;>&NewLine;เพราะว่าโลกนี้ไม่มีคำว่านิรันดร์<br &sol;>&NewLine;อมตะมันก็เป็นแค่อักขระที่บัญญัติในนิทาน<br &sol;>&NewLine;บั้นปลายชีวิตอาจจะมาก่อนฟ้าสาง<br &sol;>&NewLine;หยุดท้าวความถึงอดีตแค่ขีดทางเดินก้าวตาม<br &sol;>&NewLine;กุเลยใช้ไมค์ลิขิต&comma; ทำทุกอย่างเต็ม ลิมิต<br &sol;>&NewLine;Spit Shit Flip คำก่อนกูหมดชีวิต<br &sol;>&NewLine;และก่อนหน้ากูเกยกับซากดินร่วน<br &sol;>&NewLine;ต้องสวนคำผ่านไมค์ไม่ให้ทิ้งช่วง<br &sol;>&NewLine;เลยปล่อยฝันผ่านลำโพง&comma; ให้ใจจรรโลง<br &sol;>&NewLine;ใช้ไมค์เป็นกันชน&comma; ก่อนเป็นโครง&comma; นอนใน โลง<&sol;p>&NewLine;<p>เฮ้ เกิดขึ้นมาแล้วฉันก็ตาย<br &sol;>&NewLine;ระหว่างทางนั้นฉันต้องหาความหมาย<br &sol;>&NewLine;ปลายทางตรงมันมันเป็นอย่างไร<br &sol;>&NewLine;มีใครช่วยตอบฉันที่ได้ไหม<br &sol;>&NewLine;ชีวิตนั้นอยู่บนเส้นเวลา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเกมส์จบก็ไม่ได้ลุกขึ้นมา<br &sol;>&NewLine;และความฝันอุดมการณ์ทุกอย่างนั้น<br &sol;>&NewLine;คือสิ่งที่ฝากเอาไว้จากฉันในวันที่เราต้องลา<&sol;p>&NewLine;<p>มีสร้อยแหวนก็ต้องปลดออก<br &sol;>&NewLine;ยกความสุขความทุกข์แก้วเดียวให้หมดจอก<br &sol;>&NewLine;มีเวลามากมายในฉากของบทก่อน<br &sol;>&NewLine;และเมื่อถึงเวลาที่หมดเหมือนตัดบทออก<br &sol;>&NewLine;ยกแก้วใบสุดท้ายกระดกก่อน<br &sol;>&NewLine;ในทุกวันยังอยู่กับตัวเองก่อนจะหลับตา<br &sol;>&NewLine;สิ่งที่เป็นทุกวันยังเป็นแค่ฝันที่หลับคา<br &sol;>&NewLine;จำได้แค่วันแรก และ ปัจจุบันคือวันสุดท้าย<br &sol;>&NewLine;ไม่สำเร็จไม่ถึงจุดหมายไม่ได้อะไรมันกลับมา<br &sol;>&NewLine;แต่เพลงกูยังคงเดินตามเวลาเป็นคนเดิม<br &sol;>&NewLine;จนตัวตายจำไว้เป็นครั้งสุดท้ายกูยังคงเบิร์น<br &sol;>&NewLine;แล้วปล่อยให้โลกนี้มันทนเดิน<br &sol;>&NewLine;ความฝันจบมันเลือกไม่ได้เหมือนคนทุกคนเจอ<br &sol;>&NewLine;และครั้งนึงแม่กูบอกไว้ถ้าเกิดตายอย่าเศร้าใจ ไม่เข้าใจ<br &sol;>&NewLine;และเวลาที่ผ่านเคยใช้มันมากเท่าไร<br &sol;>&NewLine;Ahh และวันนึงถ้าใครต้องจบอย่าเศร้าใจ อย่าเศร้าใจ<br &sol;>&NewLine;อย่าเศร้าใจ กูยังมีความฝันที่เล่าไป<&sol;p>&NewLine;<p>เฮ้ เกิดขึ้นมาแล้วฉันก็ตาย<br &sol;>&NewLine;ระหว่างทางนั้นฉันต้องหาความหมาย<br &sol;>&NewLine;ปลายทางตรงมันมันเป็นอย่างไร<br &sol;>&NewLine;มีใครช่วยตอบฉันที่ได้ไหม<br &sol;>&NewLine;ชีวิตนั้นอยู่บนเส้นเวลา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเกมส์จบก็ไม่ได้ลุกขึ้นมา<br &sol;>&NewLine;และความฝันอุดมการณ์ทุกอย่างนั้น<br &sol;>&NewLine;คือสิ่งที่ฝากเอาไว้จากฉันในวันที่เราต้องลา<&sol;p>&NewLine;