เนื้อเพลง BE-VIEW (เหนือลม) – Chom Chumkasian (ชม ชุมเกษียร)

<p><b>เนื้อเพลง&colon; BE-VIEW &lpar;เหนือลม&rpar;<&sol;b><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <b>Chom Chumkasian &lpar;ชม ชุมเกษียร&rpar;<&sol;b><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <b>เพลงใหม่ 2560 &sol; 2017<&sol;b><br &sol;>&NewLine;<&excl;--more--><&sol;p>&NewLine;<p>กระแสลมที่พัดเข้ามา ไม่ช้ามันก็พัดผ่านไป<br &sol;>&NewLine;ไม่มีลมร้อนยืนยาว ลมหนาวยืนอยู่ ตลอดไป<br &sol;>&NewLine;เมื่อฉันบินขึ้นไปเหนือลม<br &sol;>&NewLine;ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากมาย<br &sol;>&NewLine;ทุกสิ่งที่ฉันมองดู เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป<&sol;p>&NewLine;<p>เมื่อบินขึ้นสูงไปบนนภา แล้วเปิดตา มองกลับลงมา<br &sol;>&NewLine;ฉันเกิดคำถาม ว่าทั้งชีวิต ที่เกิดมา เสียเวลา<br &sol;>&NewLine;กับสิ่งเหล่านี้ไป เพื่ออะไร คำถามยังค้างในใจ<br &sol;>&NewLine;อยากรู้ผู้คนมากมาย เดินผ่านไป ต้องการอะไร<br &sol;>&NewLine;แสวงหา ความเจริญ ก็พากันเดิน ไปสุดขอบ<br &sol;>&NewLine;ชีวิตเกิดมาทำไม ไม่เคยจะค้นหาคำตอบ<br &sol;>&NewLine;อำนาจเป็นตัวนำ คอยอยากจะร่ำจะรวย กันจัง<br &sol;>&NewLine;จึงถอดชีวิตมาเดิมพัน ไม่สนใจเดือนตะวัน<br &sol;>&NewLine;ลืมว่าลมหายใจ ไม่นานมันก็หมด<br &sol;>&NewLine;ความจริงไม่สนใจ เขาเอา มายา มาบัง มาบด<br &sol;>&NewLine;เวลาก็เหมือนลม ที่พาชีวิตมาชื่นชม<br &sol;>&NewLine;ได้เดินได้วิ่ง ในโลกกลม Your welcome<br &sol;>&NewLine;ทั้งมีชีวิตไม่เคยมั่นคง จะสะสมกันไปทำไม<br &sol;>&NewLine;จะแบ่งชนชั้น จะแข่งขัน ไม่แบ่งปัน แล้วมันจะดียังไง<br &sol;>&NewLine;ใครที่กำหนด ก็มนุษย์ทำทั้งหมด ไว้<br &sol;>&NewLine;ทั้งกฎหมาย ทั้งทำร้าย และในสุดท้าย ก็ตายหมู่<&sol;p>&NewLine;<p>คำถามถึงสายลม ว่าอะไรคือ เสรี<br &sol;>&NewLine;อะไรคือชีวิต อะไรคือภาพลวง<&sol;p>&NewLine;<p>กระแสลมที่พัดเข้ามา ไม่ช้ามันก็พัดผ่านไป<br &sol;>&NewLine;ไม่มีลมร้อนยืนยาว ลมหนาวยืนอยู่ ตลอดไป<br &sol;>&NewLine;เมื่อฉันบินขึ้นไปเหนือลม<br &sol;>&NewLine;ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากมาย<br &sol;>&NewLine;ทุกสิ่งที่ฉันมองดู เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป<&sol;p>&NewLine;<p>เราอยู่เป็นมิตรที่ดีต่อกัน ตั้งแต่นั้น แต่ก่อนมา<br &sol;>&NewLine;เมื่อไหร่ไม่รู้ ที่ความเรียบง่าย เริ่มกลับกลาย เป็นปัญหา<br &sol;>&NewLine;เขาบอกว่านี่ คือใช้ปัญญา และนี่คือพัฒนา<br &sol;>&NewLine;เริ่มหาอะไรมาเติม จนดูไม่เป็นมนุษย์มนา<br &sol;>&NewLine;ต้องไปทำลายน้ำใจ เราจะได้ขายน้ำเปล่า<br &sol;>&NewLine;ไปสร้างโรคภัย แล้วมาซื้อยา ของเรา<br &sol;>&NewLine;คนบ้า มาคอยบัญชา เขาอยากจะมาก ด้วยเงินตรา<br &sol;>&NewLine;ทุกสิ่งมนุษย์สมมติขึ้นมา ให้ทุกข์กันสมอุรา<br &sol;>&NewLine;ลืมว่าลมหายใจ ไม่นานมันก็จาก<br &sol;>&NewLine;อะไรที่สำคัญ ในโลกนี้ ที่เธอจะฝาก<br &sol;>&NewLine;ตามหัวใจ หรือ ตามคนหมู่มาก<br &sol;>&NewLine;เลือกเอาเอง จะอยู่ง่าย หรือ อยู่ยาก ตัดสินใจ<br &sol;>&NewLine;ใยต้องกลัว ในเมื่อสักวัน ชีวิตก็สิ้นสุด<br &sol;>&NewLine;บินขึ้นไป ในเมื่อชีวิต เธอเอง ยังไม่หยุด<br &sol;>&NewLine;สร้างเรื่องราว แบบที่เธอ คิดว่าดี<br &sol;>&NewLine;จากตัวตน จากส่วนลึก จากเสรี<&sol;p>&NewLine;<p>คำถามถึงสายลม ว่าอะไรคือ เสรี<br &sol;>&NewLine;อะไรคือชีวิต อะไรคือภาพลวง<&sol;p>&NewLine;<p>วันคืนอาจจะเปลี่ยนผัน ให้จำเอาไว้<br &sol;>&NewLine;ว่าตั้งแต่ก่อน เกิดกาลเวลานั้น<br &sol;>&NewLine;ไม่มีชนชั้น ไม่มีการเหลื่อม<br &sol;>&NewLine;บ่งบอกว่าใครสูง หรือ ใครต่ำ<br &sol;>&NewLine;เรานั่งล้อมวงยามค่ำ ถ่ายทอดความคิด<br &sol;>&NewLine;แลกเปลี่ยน ซึ่งกันและกัน<br &sol;>&NewLine;วันคืนผ่านไปมนุษย์ นิยามขึ้นมา<br &sol;>&NewLine;ซึ่งเรื่อง บ้า ๆ กฎเกณฑ์ทางความคิด<br &sol;>&NewLine;ถ้ามันต่างไป ต้องเอามาฆ่า<br &sol;>&NewLine;เธออาจจะลืมคิด กันไปว่า<br &sol;>&NewLine;ช่วงชีวิต สั้นเกินกว่า<br &sol;>&NewLine;ทำเรื่องอย่างนั้น กันไปให้เสียเวลา<br &sol;>&NewLine;คำถามถึงสายลม ว่าอะไรคือ เสรี<br &sol;>&NewLine;อะไรคือชีวิต อะไรคือภาพลวง<&sol;p>&NewLine;<p>กระแสลมที่พัดเข้ามา ไม่ช้ามันก็พัดผ่านไป<br &sol;>&NewLine;ไม่มีลมร้อนยืนยาว ลมหนาวยืนอยู่ ตลอดไป<br &sol;>&NewLine;เมื่อฉันบินขึ้นไปเหนือลม<br &sol;>&NewLine;ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมากมาย<br &sol;>&NewLine;ทุกสิ่งที่ฉันมองดู เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป<&sol;p>&NewLine;