เนื้อเพลง โจ-พล – เป้ อารักษ์

<p><strong>เนื้อเพลง&colon; โจ-พล<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <strong>เป้ อารักษ์<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <strong>อารักษ์ &amp&semi; เดอะปีศาจแบนด์<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;<&excl;--more--><&sol;p>&NewLine;<p>โจเป็นหนุ่มน้อย ล่องในโลกา<br &sol;>&NewLine;คลุกคลีกับภูผา แต่จากมาเมืองเทวดา<br &sol;>&NewLine;พ่อแม่ส่งเสีย เรียนมัธยมศึกษา<br &sol;>&NewLine;แต่ตอนจบหล่นลงมา จากอานม้ามอเตอร์ไซต์<&sol;p>&NewLine;<p>โจมีเพื่อนฝูง มากมายจากทุกฟาก<br &sol;>&NewLine;ต่างเฝ้าฝันหา ฮอร์โมนหลั่งจากความเร็ว<br &sol;>&NewLine;ตอนแรกคนไม่สน ไม่สนคนมอเตอร์ไซต์<br &sol;>&NewLine;แต่ที่บ้านก็มีไว้ ไว้ขี่ใช้ ไปโรงเรียน<&sol;p>&NewLine;<p>โจมีความรัก แต่สาวรักมอเตอร์ไซต์<br &sol;>&NewLine;หากใครเก่งจะซ้อน และจะซ้อนจนหน้าหงาย<br &sol;>&NewLine;โจหวังตามรัก อยากจะฟัดเธอให้ได้<br &sol;>&NewLine;อีกไม่นานก็ออกแข่ง ไปกับแก๊งมอเตอร์ไซต์<&sol;p>&NewLine;<p>เรื่องที่ฉันเล่า มันไม่ซ้ำกับใคร<br &sol;>&NewLine;แต่ตอนจบเป็นยังไง ทุกคนไซร้นั้นรู้ดี<br &sol;>&NewLine;ภาพข่าวหนังสือพิมพ์ ไม่ละเอียดถ้วนถี่<br &sol;>&NewLine;แต่มันจบด้วยราคี ความอัปรีของเหตุการณ์<&sol;p>&NewLine;<p>พลเป็นบัตรี ข้าราชการใหญ่<br &sol;>&NewLine;ปืนก็พกไว้ เก็บเอาไว้ในรถหรู<br &sol;>&NewLine;พ่อแม่เขาสอน อย่าไปยอมใครง่ายๆ<br &sol;>&NewLine;แต่มีปืนต้องทำใจ อย่ายกไปส่องที่ตัว<&sol;p>&NewLine;<p>พลเขาขับรถ ออกจากผับเอกมัย<br &sol;>&NewLine;มีหญิงสาวนั่งซ้าย เตรียมจะไปจู๋จี๋<br &sol;>&NewLine;แต่ไปไม่ถึงไหน เจอกับแก๊งมอเตอร์ไซต์<br &sol;>&NewLine;มีโจวิ่งรั้งท้าย ปิดเอาไว้ทั้งสี่เลน<&sol;p>&NewLine;<p>พลเขาโมโห ก็ขับโชว์พวกมอเตอร์ไซต์<br &sol;>&NewLine;คนเขา จะรีบไปทำธุระที่คอนโด<br &sol;>&NewLine;พลลองบีบแตร ไม่ได้ผลชวนโมโห<br &sol;>&NewLine;ภาพที่เห็นช่างน่ากลัว คือนิ้วกลางของเพื่อนโจ<&sol;p>&NewLine;<p>พลตัดสินใจ โดยไร้ซึ่งสติ เอื้อมไปด้านข้าง<br &sol;>&NewLine;คว้าพอดิบพอดีมือ หญิงสาวไม่ทันเห็น<br &sol;>&NewLine;อย่าได้หวังจะห้าม พลใช้นิ้ว โป้งนาง<br &sol;>&NewLine;เหนี่ยวไปกี่ไกปืน<&sol;p>&NewLine;<p>เสียงสนั่นไหว มอเตอร์ไซต์ยังขับต่อ<br &sol;>&NewLine;มันอาจเป็นเสียงท่อ จากการแต่งเพื่อความแรง<br &sol;>&NewLine;แต่โจผู้โชคร้าย กระสุนลอยเข้าท้ายทอย<br &sol;>&NewLine;เลือดเขาไหลย้อย เลือดพลอยตกมอเตอร์ไซต์<&sol;p>&NewLine;<p>เรื่องที่ฉันเล่า มันไม่ซ้ำกับใคร<br &sol;>&NewLine;แต่ตอนจบเป็นยังไง ทุกคนไซร้นั้นรู้ดี<br &sol;>&NewLine;ภาพข่าวหนังสือพิมพ์ ไม่ละเอียดถ้วนถี่<br &sol;>&NewLine;แต่มันจบด้วยราคี ความอัปรีของเหตุการณ์<&sol;p>&NewLine;<p>เราไม่เห็นภาพปืน หรือชายหนุ่มกล้าตระหง่าน<br &sol;>&NewLine;เราไม่รู้ถึงเหตุการณ์ที่ไล่ล่ามอเตอร์ไซต์<br &sol;>&NewLine;ภาพที่เราเห็น คือความทุกข์ของสาวใหญ่<br &sol;>&NewLine;แม่ของโจไง นอนร้องไห้กอดศพโจ<&sol;p>&NewLine;<p>กรอบหนังสือพิมพ์ มันเล็กกว่าแพนด้า<br &sol;>&NewLine;หรือว่าข่าวดารา ที่เขาท้องกับใคร<br &sol;>&NewLine;เรื่องราวเรื่องนี้ สะท้อนความจริงอย่างยิ่งใหญ่<br &sol;>&NewLine;ชีวิตคน ชีวิตใคร ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ<&sol;p>&NewLine;