เนื้อเพลง: มหันตภัย
ศิลปิน: แก้ม วิชญาณี เปียกลิ่น
อัลบั้ม: Baby, It’s You
ไม่รู้เมื่อไร ไม่รู้เมื่อไรที่ชีวิตฉันจะดีสักที
ไม่ต้องเงียบเหงาอย่างนี้
ไม่รู้เมื่อไร ไม่รู้ว่ามรสุมนี้มันจะผ่านพ้นไปเสียที
เจ็บปวดรวดร้าวเหลือเกิน
ไม่โทษใคร ไม่ได้โทษฟ้าดิน
ที่ฉันเดียวดายอ้างว้าง โทษตัวเอง ต้องโทษตัวเอง
ที่ทําผิดจนต้องทําให้เธอจากไปครั้งนี้
จะมีชีวิตยังไง เมื่อไม่มีใครตรงนี้สักคน
จะเดินไปยังไง อยู่ไปยังไง เมื่อไม่มีเธอ
นี่คือการเดินทางสู่อันตราย สู่มหันตภัยเลวร้าย
ฉันจะมีชีวิตต่อไปยังไง ฉันจะมีชีวิตนี้ไปเพื่อใคร
ไม่รู้เมื่อไร ไม่รู้เมื่อไรที่ฉันจะลุกขึ้นได้สักที
มันเหมือนคนใจสลาย
ไม่รู้เมื่อไร ไม่รู้ว่านานแค่ไหนนํ้าตาฉันมันจะแห้งหายไป
โดดเดี่ยวเดียวดายเหลือเกิน
อยากให้รู้ อยากให้รู้เหลือเกิน ว่าฉันเสียใจแค่ไหน
โทษตัวเองต้องโทษตัวเอง
ที่ทําผิดจนต้องทําให้เธอจากไปครั้งนี้
จะมีชีวิตยังไง เมื่อไม่มีใครตรงนี้สักคน
จะเดินไปยังไง อยู่ไปยังไง เมื่อไม่มีเธอ
นี่คือการเดินทางสู่อันตราย สู่มหันตภัยเลวร้าย
ฉันจะมีชีวิตต่อไปยังไง ฉันจะมีชีวิตนี้ไปเพื่อใคร
ฉันจะมีลมหายใจ…หายใจไปทําไม