เนื้อเพลง: อเวจี
ศิลปิน: หนามเตย ชอบแบบนี้ (หนามเตย ขวัญชนก กำนาดี)
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2564 / 2021
บทเรียนที่เจ้าสอนเจ็บลึกเกินสิทน
เผชิญกับความมืดมนโดดเดี่ยว
อยู่กับความเหน็บหนาวเปล่าเปลี่ยว
ทุกเสี้ยวเวลาความสุขบ่เคยมี
อเวจีที่อ้ายเจอยากที่เธอจะเข้าใจ
กลับมาฮักวันที่สายเฮ็ดได้มากแค่ตามตื้อ
กลับมาฮักกลับมาง้อตอนที่เขานั้นปล่อยมือ
เป็นบทเรียนสิบ่ถือ สิทานให้หมามันไป
ไม่ใช่ที่รอบรับ อารมณ์อีกต่อไป
อยากสิกลับมาง้อมาฮักตอนใด๋ตามใจได้
อ้ายไม่ใช่ที่พัก ค้างแรมเพียงข้ามคืน
ตื่นมาพรุ่งนี้ความฮักก็เหลือเพียงความช้ำ
อ้ายบ่ได้เข้มแข็ง มากพอสิทนรับกรรม
รับมื้อกับความเจ็บช้ำ ขั้นอเวจี
บทเรียนที่เธอสอนได้กลับย้อนคืน
คงบ่มีที่ยืนที่เก่า
จบไปนานแล้วคำว่าฮักเฮา
ควายให้เจ้าสวมเขาคงไม่มี
อเวจีที่อ้ายเจอยากที่เธอจะเข้าใจ
กลับมาฮักวันที่สายเฮ็ดได้มากแค่ตามตื้อ
กลับมาฮักกลับมาง้อตอนที่เขานั้นปล่อยมือ
เป็นบทเรียนสิบ่ถือ สิทานให้หมามันไป
ไม่ใช่ที่รอบรับ อารมณ์อีกต่อไป
อยากสิกลับมาง้อมาฮักตอนใด๋ตามใจได้
อ้ายไม่ใช่ที่พัก ค้างแรมเพียงข้ามคืน
ตื่นมาพรุ่งนี้ความฮักก็เหลือเพียงความช้ำ
อ้ายบ่ได้เข้มแข็ง มากพอสิทนรับกรรม
รับมื้อกับความเจ็บช้ำ ขั้นอเวจี
อเวจีที่อ้ายเจอยากที่เธอจะเข้าใจ
กลับมาฮักวันที่สายเฮ็ดได้มากแค่ตามตื้อ
กลับมาฮักกลับมาง้อตอนที่เขานั้นปล่อยมือ
เป็นบทเรียนสิบ่ถือ สิทานให้หมามันไป
ไม่ใช่ที่รอบรับ อารมณ์อีกต่อไป
อยากสิกลับมาง้อมาฮักตอนใด๋ตามใจได้
อ้ายไม่ใช่ที่พัก ค้างแรมเพียงข้ามคืน
ตื่นมาพรุ่งนี้ความฮักก็เหลือเพียงความช้ำ
อ้ายบ่ได้เข้มแข็ง มากพอสิทนรับกรรม
รับมื้อกับความเจ็บช้ำ ขั้นอเวจี
ลิขสิทธิ์
คำร้อง/ทำนอง: ยุ้ย มานะศักดิ์
เรียบเรียง: เอ็ม นาโนน, ยศดนัย ภู่ทอง