เนื้อเพลง: ตังเก
ศิลปิน: พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ
ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน
ถิ่นกันดารที่เขา ดูหมิ่นดูแคลน
จากไกลไปหากินต่างแดน
ก็อาลัยแสนเมื่อจำต้องพรากบ้านมา
ร่อนเร่ พเนจรไป
เหมือนนกไพรไร้พง พนา
ไม่ได้จับไถ เลยไปจับปลา
ไม่ได้ทำนา เลยมากับ เรือ ตังเก
แรกแรก ก็กลัวหลายหลาย
ต้องเมามาย คลื่นโอ ละเห่
คิดถึงแม่ ที่เคยไกวเปล
โอ้เปลน้อย คือเรือตังเก
มีแม่ทะเล กล่อมนอน แรงแรง
แม่โมโหใครมา
หรือเป็นตำรา ให้ลูกแข็งแกร่ง
ลูกขอปูขอปลา
มากมากเถิดหนา พอเป็นค่าแรง
ทะเล มันถมไม่เต็ม
เหมือนคนใจเค็ม ที่คอยยื้อแย่ง
คนจน ก็ถมไม่เต็ม
แต่ใจไม่เค็ม ทำงานเข้มแข็ง
อยากมีเรือสักลำ จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง
ลอยล่องลำนาวา
ให้ปลาอิจฉา เวลาคลื่นแรง
แม่โมโหใครมา
หรือเป็นตำรา ให้ลูกแข็งแกร่ง
ลูกขอปูขอปลา
มากมากเถิดหนา พอเป็นค่าแรง
ทะเล มันถมไม่เต็ม
เหมือนคนใจเค็ม ที่คอยยื้อแย่ง
คนจน ก็ถมไม่เต็ม
แต่ใจไม่เค็ม ทำงานเข้มแข็ง
อยากมีเรือสักลำ จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง
ลอยล่องลำนาวา
ให้ปลาอิจฉา เวลาคลื่นแรง