เนื้อเพลง มนุษย์เอ๋ย – เมืองแมน

<p><strong>เนื้อเพลง&colon; มนุษย์เอ๋ย<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <strong>เมืองแมน<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <strong>เพลงใหม่ 2567 &sol; 2024<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;<&excl;--more--><&sol;p>&NewLine;<p>โอ้มนุษย์เอ๋ย ใยช่างหยิ่งผยองเหลือเกิน<br &sol;>&NewLine;ริอาจกำหนดฟ้า ภูผา สายลม<br &sol;>&NewLine;บังอาจจะหลีกเร้น โชคชะตา<br &sol;>&NewLine;โอ้มนุษย์เอ๋ย เหตุใดจะถือครองทุกอย่าง<br &sol;>&NewLine;กัดกิดทุกหนทาง แม่น้ำ ต้นไม้<br &sol;>&NewLine;ทำลายซึ่งสมดุล ที่สั่งสมมานาน<&sol;p>&NewLine;<p>จะมีโยชน์อันใด หากว่าโลกทั้งใบ<br &sol;>&NewLine;ต้องกลายเป็นกองเถ้าถ่าน<br &sol;>&NewLine;ท่านผู้เจริญทั้งหลาย สิ่งที่เจ้าทำลาย<br &sol;>&NewLine;มิใช่เพียงตัวเราเอง<br &sol;>&NewLine;อีกกี่ล้านชีวิต ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง<br &sol;>&NewLine;ต้องรับกรรมที่ไม่ได้ก่อ<br &sol;>&NewLine;คำร้องขอสุดท้าย ส่งถึงผู้ทำลาย<br &sol;>&NewLine;โปรดเห็นใจผู้ร่วมชะตาเดียวกัน<&sol;p>&NewLine;<p>ก่อนจะสายเกินไป ก่อนโลกลุกเป็นไฟ<br &sol;>&NewLine;ก่อนแผ่นดินจะจมลงในทะเล<br &sol;>&NewLine;ก่อนที่สายลมหวนเอาเพียงแค่ควันอบอวน<br &sol;>&NewLine;ท่วมท้นข้างบนชั้นบรรยากาศ<br &sol;>&NewLine;ยังมีเหลือเวลาให้ตื่นรู้ปัญญา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเห็นโลงจึงต้องหลั่งน้ำตา<br &sol;>&NewLine;ธรรมชาติสื่อสารด้วยภัยพิบัตินานา<br &sol;>&NewLine;ย้ำเตือนให้เรานั้นพึงสังวร นี่คือบ้านหลังสุดท้าย<&sol;p>&NewLine;<p>จะมีโยชน์อันใด หากว่าโลกทั้งใบ<br &sol;>&NewLine;ต้องกลายเป็นกองเถ้าถ่าน<br &sol;>&NewLine;ท่านผู้เจริญทั้งหลาย สิ่งที่เจ้าทำลาย<br &sol;>&NewLine;มิใช่เพียงตัวเราเอง<br &sol;>&NewLine;อีกกี่ล้านชีวิต ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง<br &sol;>&NewLine;ต้องรับกรรมที่ไม่ได้ก่อ<br &sol;>&NewLine;คำร้องขอสุดท้าย ส่งถึงผู้ทำลาย<br &sol;>&NewLine;โปรดเห็นใจผู้ร่วมชะตาเดียวกัน<&sol;p>&NewLine;<p>ก่อนจะสายเกินไป ก่อนโลกลุกเป็นไฟ<br &sol;>&NewLine;ก่อนแผ่นดินจะจมลงในทะเล<br &sol;>&NewLine;ก่อนที่สายลมหวนเอาเพียงแค่ควันอบอวน<br &sol;>&NewLine;ท่วมท้นข้างบนชั้นบรรยากาศ<br &sol;>&NewLine;ยังมีเหลือเวลาให้ตื่นรู้ปัญญา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเห็นโลงจึงต้องหลั่งน้ำตา<br &sol;>&NewLine;ธรรมชาติสื่อสารด้วยภัยพิบัตินานา<br &sol;>&NewLine;ย้ำเตือนให้เรานั้นพึงสังวร นี่คือบ้านหลังสุดท้าย<&sol;p>&NewLine;<p>ก่อนจะสายเกินไป ก่อนโลกลุกเป็นไฟ<br &sol;>&NewLine;ก่อนแผ่นดินจะจมลงในทะเล<br &sol;>&NewLine;ก่อนที่สายลมหวนเอาเพียงแค่ควันอบอวน<br &sol;>&NewLine;ท่วมท้นข้างบนชั้นบรรยากาศ<br &sol;>&NewLine;ยังมีเหลือเวลาให้ตื่นรู้ปัญญา<br &sol;>&NewLine;เมื่อเห็นโลงจึงต้องหลั่งน้ำตา<br &sol;>&NewLine;ธรรมชาติสื่อสารด้วยภัยพิบัตินานา<br &sol;>&NewLine;ย้ำเตือนให้เรานั้นพึงสังวร นี่คือบ้านหลังสุดท้าย<&sol;p>&NewLine;