เนื้อเพลง: มนุษย์เอ๋ย
ศิลปิน: เมืองแมน
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2567 / 2024
โอ้มนุษย์เอ๋ย ใยช่างหยิ่งผยองเหลือเกิน
ริอาจกำหนดฟ้า ภูผา สายลม
บังอาจจะหลีกเร้น โชคชะตา
โอ้มนุษย์เอ๋ย เหตุใดจะถือครองทุกอย่าง
กัดกิดทุกหนทาง แม่น้ำ ต้นไม้
ทำลายซึ่งสมดุล ที่สั่งสมมานาน
จะมีโยชน์อันใด หากว่าโลกทั้งใบ
ต้องกลายเป็นกองเถ้าถ่าน
ท่านผู้เจริญทั้งหลาย สิ่งที่เจ้าทำลาย
มิใช่เพียงตัวเราเอง
อีกกี่ล้านชีวิต ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง
ต้องรับกรรมที่ไม่ได้ก่อ
คำร้องขอสุดท้าย ส่งถึงผู้ทำลาย
โปรดเห็นใจผู้ร่วมชะตาเดียวกัน
ก่อนจะสายเกินไป ก่อนโลกลุกเป็นไฟ
ก่อนแผ่นดินจะจมลงในทะเล
ก่อนที่สายลมหวนเอาเพียงแค่ควันอบอวน
ท่วมท้นข้างบนชั้นบรรยากาศ
ยังมีเหลือเวลาให้ตื่นรู้ปัญญา
เมื่อเห็นโลงจึงต้องหลั่งน้ำตา
ธรรมชาติสื่อสารด้วยภัยพิบัตินานา
ย้ำเตือนให้เรานั้นพึงสังวร นี่คือบ้านหลังสุดท้าย
จะมีโยชน์อันใด หากว่าโลกทั้งใบ
ต้องกลายเป็นกองเถ้าถ่าน
ท่านผู้เจริญทั้งหลาย สิ่งที่เจ้าทำลาย
มิใช่เพียงตัวเราเอง
อีกกี่ล้านชีวิต ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง
ต้องรับกรรมที่ไม่ได้ก่อ
คำร้องขอสุดท้าย ส่งถึงผู้ทำลาย
โปรดเห็นใจผู้ร่วมชะตาเดียวกัน
ก่อนจะสายเกินไป ก่อนโลกลุกเป็นไฟ
ก่อนแผ่นดินจะจมลงในทะเล
ก่อนที่สายลมหวนเอาเพียงแค่ควันอบอวน
ท่วมท้นข้างบนชั้นบรรยากาศ
ยังมีเหลือเวลาให้ตื่นรู้ปัญญา
เมื่อเห็นโลงจึงต้องหลั่งน้ำตา
ธรรมชาติสื่อสารด้วยภัยพิบัตินานา
ย้ำเตือนให้เรานั้นพึงสังวร นี่คือบ้านหลังสุดท้าย
ก่อนจะสายเกินไป ก่อนโลกลุกเป็นไฟ
ก่อนแผ่นดินจะจมลงในทะเล
ก่อนที่สายลมหวนเอาเพียงแค่ควันอบอวน
ท่วมท้นข้างบนชั้นบรรยากาศ
ยังมีเหลือเวลาให้ตื่นรู้ปัญญา
เมื่อเห็นโลงจึงต้องหลั่งน้ำตา
ธรรมชาติสื่อสารด้วยภัยพิบัตินานา
ย้ำเตือนให้เรานั้นพึงสังวร นี่คือบ้านหลังสุดท้าย