เนื้อเพลง: มนุษย์
ศิลปิน: ญาณิน
อัลบั้ม: Single (2015)
ภาพเวลาที่มีเริ่มเลือนหาย
เมื่อกายเธอเริ่มหยุดหายใจ
ใจคนเรานั้นคง ล่องไป
สู่ดินแดนที่ไม่คุ้นตา
เธอเดินในทาง ที่ไร้ไฟ
และตกลง ดิ่งลึกลงไป
จนวันหนึ่งที่เธอลืมตาขึ้นมา
จึงได้รู้ความเจ็บ ที่ต้องเจ็บปวดเป็นอย่างไร
เมื่อมนุษย์มีกรรม
ความสุขที่มีเริ่มเลือนหาย
เกิดจากการที่มนุษย์ปรุงแต่ง
อยู่เพื่อเข้าใจความระทม
มีสุขที่ไม่ปรุงแต่ง
เมื่อมนุษย์มี บาปต้องรับกรรม
เกิดเพื่อทำอะไร
เมื่อมนุษย์มันเปรียบเสมือนควัน
เกิดเพื่อจางลอยไป
เมื่อมนุษย์มัน เกิดมาฆ่ากัน
อยู่เพื่อการทำลาย
เมื่อมนุษย์มัน คงไม่เหมือนเดิม
อยู่เพื่อทำอะไร