เนื้อเพลง: สัปเหร่อ
ศิลปิน: ไมค์ ภิรมย์พร
อัลบั้ม: ลูกทุ่งคู่บ้านคู่เมือง
คนเรามีกรรม เหมือนคำพุทธภาษิต
ว่าเกิดมาใช้หนี้ชีวิต ลิขิตไปตามบาปกรรมสร้างมา
เกิดมาเป็นคนบ้างมีบ้างจนเป็นธรรมดา
เหมือนเป็นสัญญา โลกเรานี้หนาเปรียบโรงละคร
เกิดมาทุกคน ไม่พ้นที่เชิงตะกอน
เหลือตัวล่อนจ้อน ที่หลับที่นอนเหมือนกันคือโลง
คนเรามีกรรม ต้องทำกุศลไว้บ้าง
เพื่อแบ่งเบาหนี้บาปตามล้าง คิดสร้าง แต่บุญเป็นทุนเชื่อมโยง
อย่าหยิบ อย่าฉวยหาทาง ร่ำรวยด้วยการ กินโกง
แม้นตาย เข้าโรงบาปกรรม เพราะโกงติดตาม เรื่อยไป
ถึงเป็นเศรษฐี มั่งมีเงินทองเพียงใด
หมดลมแล้วไม่อาจนำ เงินไปได้เลยสักคน
เวรกรรมตามทัน เห็นกันด้วยตาก็บ่อย
เข้าอยู่ในคุกไม่ใช่น้อย ไม่ค่อยจดจำในความทุกข์ทน
สวรรค์ในอก และมีนรกในดวงกมล
ขอเตือนทุกคน ว่ามีหรือจนไม่เห็นสำคัญ
หมดลมหายใจ แล้วไปนอนเรียงเคียงกัน
ที่ป่าช้านั่น ไม่พ้นมือฉันพวกสัปเหร่อ