เนื้อเพลง: คืนบ้าน (Return)
ศิลปิน: พิช วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล
อัลบั้ม: Retour
จากตรงนี้เข้าไปคือโต๊ะตัวเดิมที่มุมนั้น
ที่เคยใช้มันทำการบ้านและดูทีวี
เมื่อครั้งเป็นเด็กยังเล็กเล่นซนไม่ดูให้ดี
วิ่งไปชนจนหัวโน ร้องไห้เสียงดัง
กรวดหินดินทรายเมื่อครั้งย่ำเดินมีฝุ่นฟุ้ง
ฉาบปูนลงไปจนหายและกลายเป็นลาน
มอเตอร์ไซค์จอดไว้ที่้ข้างกำแพงนั้น
ครั้งหนึ่งเอาไปล้มต้องจูงเข้ามา
ภาพเดิม ๆ ยังเห็นชัดเจนอยู่อย่างนั้น
แม้ว่าวันเวลาจะพัดพาเราไปไหน
โลกความจริง ข้างนอกนั้นบางทีก็โหดร้ายเกินไป
เพียงหวังเมื่อไหร่ได้คืนไปบ้าน ความทุกข์คงคลายไปบ้าง
ผ้าที่เคยถูกใช้ให้เอาไปซักและตาก
ยังคงจำกลิ่นหอมของมันได้ดี
เจ้าหมาที่เคยวิ่งเล่นด้วยกัน มานานหลายปี
ฉันฝังมันใต้ต้นไม้ที่สวนหลังบ้าน
ภาพเดิม ๆ ยังเห็นชัดเจนอยู่อย่างนั้น
แม้ว่าวันเวลาจะพัดพาเราไปไหน
โลกความจริง ข้างนอกนั้นบางทีก็โหดร้ายเกินไป
เพียงหวังเมื่อไหร่ได้คืนไปบ้าน ความทุกข์คงคลายไปบ้าง
แม้ชีวิตอ่อนล้าเรี่ยวแรงสักแค่ไหน
แต่กลับไปครั้งใด แม่ก็ยังรออยู่
ข้างนอกนั้นฉันไขว่คว้า เป็นใคร อย่างไรไม่รู้
แต่ฉันยังเป็นคนเดิมเมื่อกลับถึงบ้าน
ข้างนอกนั้นฉันไขว่คว้า เป็นใคร อย่างไรไม่รู้
แต่ฉันยังเป็นคนเดิมเมื่อกลับถึงบ้าน
