เนื้อเพลง: หล่นหายระหว่างทาง
ศิลปิน: ภูมิมินท์ บึงชารี (Phumin)
อัลบั้ม: เพลงใหม่ 2565 / 2022
มีบางคำที่ยังค้างคา จากชายชราผู้เปลี่ยวเหงา
วันเวลากำลังจะพรากเอา ตัวของเขาคืนสู่ดิน
หมื่นความฝันที่มีแต่ไม่เคยโบยบิน
หมื่นคำถามที่ยังกัดกินใจอยู่
ว่าในตอนมีแรงทำไมไม่ทำไม่รู้ มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะไป ยังที่ใด ก็ต้องมารอใครต่อใครพร้อม
อยากจะเดินทางไกลอย่างใจที่หมายปอง ก็ต้องมารอวันเวลา
ก็จนมารู้สึกตัวมันก็เกินความฝัน หมดไปแล้วพลังที่เราเคยมีอยู่
แล้วในตอนมีแรงทำไมไม่ไปไม่รู้ มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะย้อนกลับไปแก้ไข อยากกลับไปใช้ช่วงเวลาให้พอใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ความฝันที่หลุดลอย เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน ระลึกความฝันที่หล่นหาย
หากฉันรู้สึกว่ารักใคร ฉันน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้น
บอกคำรักให้กันได้ฟัง ในตอนที่ยังคงพบเจอ
แต่เมื่อพอมันช้าไป เราก็ต่างเลือนหาย
บทสุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน
มันก็เลยกลายเป็นความรัก ที่ยังสถิตในใจฉัน
แค่คนที่ควรฟังเขาไม่มีอยู่แล้ว
อยากจะย้อนกลับแก้ไข อยากกลับไปใช้คำว่ารักที่ค้างคาใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ใจฉันที่หลุดลอย เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน ระลึกถึงกันได้แค่นี้
อยากจะไป ยังที่ใด ก็ต้องมารอใครต่อใครพร้อม
อยากจะเดินทางไกลอย่างใจที่หมายปอง ก็ต้องมารอวันเวลา
ก็จนมารู้สึกตัวมันก็เกินความฝัน หมดไปแล้วพลังที่เราเคยมีอยู่
แล้วในตอนมีแรงทำไมไม่ไปไม่รู้ มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะย้อนกลับไปแก้ไข อยากกลับไปใช้ช่วงเวลาให้พอใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ความฝันที่หลุดลอย เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน ระลึกความฝันที่หล่นหาย
หากฉันรู้สึกว่ารักใคร ฉันน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้น
บอกคำรักให้กันได้ฟัง ในตอนที่ยังคงพบเจอ
แต่เมื่อพอมันช้าไป เราก็ต่างเลือนหาย
บทสุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน
มันก็เลยกลายเป็นความรัก ที่ยังสถิตในใจฉัน
แค่คนที่ควรฟังเขาไม่มีอยู่แล้ว
อยากจะย้อนกลับแก้ไข อยากกลับไปใช้คำว่ารักที่ค้างคาใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้ ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ใจฉันที่หลุดลอย เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน ระลึกถึงกันได้แค่นี้
อีกไม่นานจะลาลับ ก็ต้องมานับช่วงเวลาที่หล่นหาย
ไม่เคยคิดถึงเส้นทางหลังความตาย คิดแค่เพียงเสียดายที่ผ่านมา