เนื้อเพลง โลมีโอ – Medkit.z, SYF, Zoul, lilpeet, Dday

<p><strong>เนื้อเพลง&colon; โลมีโอ<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;ศิลปิน&colon; <strong>Medkit&period;z&comma; SYF&comma; Zoul&comma; lilpeet&comma; Dday<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;อัลบั้ม&colon; <strong>เพลงใหม่ 2565 &sol; 2022<&sol;strong><br &sol;>&NewLine;<&excl;--more--><&sol;p>&NewLine;<p>หรือว่าควรหยุดไว้เท่านี้<br &sol;>&NewLine;ฉันควรปล่อยเธอสักที<br &sol;>&NewLine;หยุดรั้งหยุดคิดให้มันปวดร้าว<br &sol;>&NewLine;หยุดปล่อยใจให้พังทลาย<br &sol;>&NewLine;จนรักใครไม่ไหว<br &sol;>&NewLine;ให้เก็บใจไว้ ให้ใครสักคนที่เข้ามา<br &sol;>&NewLine;เมื่อมีโอกาสรัก<&sol;p>&NewLine;<p>หรือฉันควรจะพอกับเรื่องเก่า ๆ นี้<br &sol;>&NewLine;เรื่องมันก็นาน<br &sol;>&NewLine;แต่ว่ามันเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเลยเธอ<br &sol;>&NewLine;เธอลืมกันแล้วหรือยัง<br &sol;>&NewLine;ฉันเพียงแค่อยากจะร้องเพลงให้เธอฟัง<&sol;p>&NewLine;<p>ยังจำได้ดีคำที่เคยบอกกันไว้<br &sol;>&NewLine;เรายังอะไรกันนานไม่รู้เธอเปลี่ยนไปตอนไหน<br &sol;>&NewLine;รูปที่เธอถ่ายตอนนี้ยังเก็บมันอีกไหม<br &sol;>&NewLine;แต่ยังไงฉันก็ต้องไป<&sol;p>&NewLine;<p>มันไม่จำเป็นที่จะต้องพูดอะไรมากมาย<br &sol;>&NewLine;ฉันรู้แค่ว่าการลืมใครสักคนนั้นมันยากไป<br &sol;>&NewLine;อยู่กับคนที่ใช่ ฉันยังไงก็ได้เธอ<br &sol;>&NewLine;เมื่อก่อนเราเคยใกล้ ตอนนี้เราคงไม่ได้เจอ<&sol;p>&NewLine;<p>ฉันมักร้องให้อยู่คนเดียวในตอนที่เธอนั้นวางสาย<br &sol;>&NewLine;มันก็ไม่แปลกอะไรกับใคร ไม่ต่างกับคนที่คาดไว้<br &sol;>&NewLine;ต้องฝืนและอดทนเมื่อเห็นเธอเดินไปกับใคร<br &sol;>&NewLine;ปั้นหน้าและยิ้มให้เธอ ตั้งจัง เธอจะสบายดีบ้างไหม<&sol;p>&NewLine;<p>หรือว่าควรหยุดไว้เท่านี้<br &sol;>&NewLine;ฉันควรปล่อยเธอสักที<br &sol;>&NewLine;หยุดรั้งหยุดคิดให้มันปวดร้าว<br &sol;>&NewLine;หยุดปล่อยใจให้พังทลาย<br &sol;>&NewLine;จนรักใครไม่ไหว<br &sol;>&NewLine;ให้เก็บใจไว้ ให้ใครสักคนที่เข้ามา<br &sol;>&NewLine;เมื่อมีโอกาสรัก<&sol;p>&NewLine;<p>เรื่องความรักก็ไม่เคยสมหวัง<br &sol;>&NewLine;ไม่ต่างอะไรกับโรมิโอ<br &sol;>&NewLine;ที่คิดไว้ก็นึกว่ามันจะดี<br &sol;>&NewLine;สุดท้ายมันก็พังเหมือนโดมิโน<br &sol;>&NewLine;แค่อยากให้เธอพูดความจริง<br &sol;>&NewLine;ไม่อยากให้จมูกยาวเหมือน พินอคคิโอ<&sol;p>&NewLine;<p>ทุกวันนี้ก็ยังลืมเธอไม่ได้<br &sol;>&NewLine;ต่อให้สโมควีดจนครบกิโล<br &sol;>&NewLine;ใจมันยังร้องตะโกนในตอนที่เธอได้หนีไป<br &sol;>&NewLine;ตอนนั้นเราทั้งคู่ต่างไม่ยอม<br &sol;>&NewLine;ใจมันยังคงรักศักดิ์ศรีไง<br &sol;>&NewLine;อากาศมันเริ่มกลับมันหนาว<br &sol;>&NewLine;อยากให้เธอกลับมาผิงไฟ<&sol;p>&NewLine;<p>ยินดีกับทางที่เลือก<br &sol;>&NewLine;เธอจะกลับไม่กลับยังไงฉันก็ให้เธอตัดสินใจ<br &sol;>&NewLine;ไม่มีเธออยู่เลยไม่มีใครเตือนใครห้าม<br &sol;>&NewLine;และเธอได้ออกไปพบเจอกับโลกใบกว้าง<br &sol;>&NewLine;บอกตัวเองมึงต้องหัดเข้าใจบ้าง<br &sol;>&NewLine;แสร้งทำเป็นยิ้มบอกกับเธอว่าไม่เป็นไรมาก<&sol;p>&NewLine;<p>ตอนนี้ไม่มีแรงใจกล้า<br &sol;>&NewLine;ไม่เคยพาเธอไปเดินในห้าง<br &sol;>&NewLine;สำหรับเธอไม่เคยมีอะไรแพง<br &sol;>&NewLine;จับมือเธอแทงก็เลยไม่จับดายหญ้า<&sol;p>&NewLine;<p>เรื่องราวต้องจบใครจะอดไหว<br &sol;>&NewLine;มันไม่เหมือนเดิมมันไม่สดใส<br &sol;>&NewLine;และที่ผ่านมาจะลืมหมดไหม<br &sol;>&NewLine;หรือต้องกระดกเหล้าไปให้หมดไห<&sol;p>&NewLine;<p>อารมณ์ในตอนนี้มันก็ผุดมาก<br &sol;>&NewLine;ให้เลิกใช้ยามันก็หยุดยาก<br &sol;>&NewLine;ไม่มีเธออยู่ผมก็หลุดมาก<br &sol;>&NewLine;เธอจะรู้ไหมว่าผมสุดบ้า<&sol;p>&NewLine;<p>หรือว่าควรหยุดไว้เท่านี้<br &sol;>&NewLine;ฉันควรปล่อยเธอสักที<br &sol;>&NewLine;หยุดรั้งหยุดคิดให้มันปวดร้าว<br &sol;>&NewLine;หยุดปล่อยใจให้พังทลาย<br &sol;>&NewLine;จนรักใครไม่ไหว<br &sol;>&NewLine;ให้เก็บใจไว้ ให้ใครสักคนที่เข้ามา<br &sol;>&NewLine;เมื่อมีโอกาสรัก<&sol;p>&NewLine;<p>มันเป็นเพราะรักที่ฉันให้เธอ<br &sol;>&NewLine;มันคงมีไม่มากพอ<br &sol;>&NewLine;ไอ้คำว่ารักที่พูดทุกครั้ง<br &sol;>&NewLine;คงเป็นเรื่องที่บ้าบอ<&sol;p>&NewLine;<p>รูปของเธอมันยังคงค้าง<br &sol;>&NewLine;ค้างเอาไว้ที่หน้าจอ<br &sol;>&NewLine;ถึงแม้ว่าคนจะมองว่าเพ้อ<br &sol;>&NewLine;แต่ฉันนี้แหละที่กล้ารอ<br &sol;>&NewLine;ผ่านมานานแต่ฉันยังจะไม่ลืม<br &sol;>&NewLine;เงินที่ยืมฉันยังไม่ได้คืน<br &sol;>&NewLine;ใจโคม่าตอนนี้ยังไม่ฟื้น<br &sol;>&NewLine;เธอเคยว่าและฉันจะไม่ถือ<&sol;p>&NewLine;<p>ให้เธอเจอคนที่ดี ขอให้เธอเดินไป<br &sol;>&NewLine;นาฬิกามันทำเวลาเอาไว้ว่าเจอกันใหม่<&sol;p>&NewLine;<p>ผมจำได้ดี เมื่อตอนที่เราได้มีโอกาสรัก<br &sol;>&NewLine;พอตอนนี้ไม่มีโอกาส ที่เธอจะกลับมาหาฉัน<br &sol;>&NewLine;เธอก็คงไม่ได้จะเป็นคนอื่น แม้ว่าเราขาดกัน<br &sol;>&NewLine;ความรักครั้งนี้เธอคงไม่ได้อะไรขนาดนั้น<&sol;p>&NewLine;<p>เจอเธอไม่ได้ ผมมั่นใจอย่าเพิ่งสั่ง<br &sol;>&NewLine;ทำได้แค่เพียง ส่งให้เธอไปขึ้นฝั่ง<br &sol;>&NewLine;ยังไม่ได้เติม แต่ว่าตามันขึ้นฉ่ำ<br &sol;>&NewLine;เธอไปกับมัน เห็นแล้วของมันขึ้น Sus<&sol;p>&NewLine;<p>เธอเป็นคนเดินไป<br &sol;>&NewLine;แล้วใครกันล่ะเป็นคนเจ็บ<br &sol;>&NewLine;ความรู้สึกผมอดกลั้น<br &sol;>&NewLine;ยิ่งกว่าติดอยู่ในกรงเหล็ก<&sol;p>&NewLine;<p>หรือว่าควรหยุดไว้เท่านี้<br &sol;>&NewLine;ฉันควรปล่อยเธอสักที<br &sol;>&NewLine;หยุดรั้งหยุดคิดให้มันปวดร้าว<br &sol;>&NewLine;หยุดปล่อยใจให้พังทลาย<br &sol;>&NewLine;จนรักใครไม่ไหว<br &sol;>&NewLine;ให้เก็บใจไว้ ให้ใครสักคนที่เข้ามา<br &sol;>&NewLine;เมื่อมีโอกาสรัก<&sol;p>&NewLine;