เนื้อเพลง: โลภ
ศิลปิน: Paradox (พาราด็อกซ์)
อัลบั้ม: Free Style
โลภ อะไรก็มีแต่โลภ ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้ งกนักงกนัก
โลภ ระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน หน้าเลือดหน้าเลือด
กินเท่าไรก็กินไม่หมด ทำอะไรก็เอาแต่เงิน
ให้เท่าไรมันถึงจะพอ เอาแต่ดีมันยังจะเอาแต่ได้
เมื่อไหร่จะพอเมื่อไหร่จะหยุด
จะเอาให้ตายไปเลยรึไง
ต้องถูกสังคมเรารุมประณาม
เอาให้ตายอยากกินก็กินให้พอ
โลภ อะไรก็มีแต่โลภ ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้ งกนักงกนัก
โลภ ระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน หน้าเลือดหน้าเลือด
เอาแต่ตัวเองไม่คิดถึงใคร
มันหิวกระหายกันนักใช่มั้ย
จ้องเอาแต่กินตะกละตะกราม
พยายามจะเอาให้มากกว่าใคร
ยังอยากจะรวยยังอยากจะมี
คุ้มแล้วใช่มั้ยที่ทำแบบนี้
เสียเพื่อนเสียงานเสียคนดีดี พังทลาย
ก็เพราะว่าโลภเหลือเกิน
โลภ อะไรก็มีแต่โลภ ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้ งกนักงกนัก
โลภ ระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน หน้าเลือดหน้าเลือด
ความอยากมันมากกว่าใคร ไม่เคยอิ่มไม่เคยพอ
หิวเงินกันนักรึไง เอาไปซะก็ดี
ไปให้ไกลไปให้พ้น ไกลจากความเป็นคน
จ้องแต่จะเอา มันจะทนไม่ไหวแล้วโอ้ย
ไอ้ตะกละตะกราม กินมูมมามมันกินเกินไป
ไอ้ตะกละตะกราม หิวกระหายกันนักใช่มั้ย
ไอ้ตะกละตะกราม กินมูมมามจงไปไกลไกล
ไอ้ตะกละตะกราม สัตว์ประหลาดมารร้าย
โลภ อะไรก็มีแต่โลภ ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้ งกนักงกนัก
โลภ ระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน หน้าเลือดหน้าเลือด
โลภ อะไรก็มีแต่โลภ ทำไมมันถึงได้โลภ
ทำไมมันถึงได้ งกนักงกนัก
โลภ ระวังจะเป็นคนโลภ
อย่าปล่อยให้มีความโลภ
เกาะกินจิตใจจน หน้าเลือดหน้าเลือด